Hersenspinsel

1.

Gisteravond was ik om 21.00 eindelijk klaar met werken. Na 4 uur karretjes schoonmaken en achter de kassa zitten was ik er wel weer klaar mee. Ik liep naar boven, naar de kantine, gooide mijn mondkapje weg, deed mijn hesje uit en ik waste mijn handen grondig (vieze coronaklanten enz.). 

Mijn muts op mijn hoofd, handschoenen en jas aan, en ik was klaar om naar huis te fietsen. Oke, bijna dan: muziek in mijn oortjes. Terwijl ik rustig naar buiten liep en mijn oortjes in mijn telefoon stopte (nog steeds geen draadloze dingen oeps), stond mijn moeder ineens daar. In eerste instantie was ik blij: gezellig samen naar huis fietsen. 'Waarom ben je hier?', vroeg ik. 

'S. heeft uitzaaiingen in haar hoofd, en ik wilde niet dat je hier alleen dat appje moest lezen.' 

Ik barstte in tranen uit. Hoe kan dat? Ieder bericht was goed: de kanker was weg! Ze kon weer door met haar leven. In de zomer van 2019 verloor ze plots haar man, in december dat jaar hoorde ze dat ze kanker had. Niet alleen een klap voor haar, maar ook voor haar kinderen die in 1 jaar hun vader verloren, en nu had hun moeder ook ineens kanker. Maar gelukkig ging alles goed, de kanker ging weg door een operatie en bestralingen: ze kon weer door met haar leven. 

Haar kinderen moeten straks niet alleen hun vader missen, maar ook hun moeder. 2019 bracht al voor hen ellende, maar 2020 nog meer. Hoe het verder gaat, dat is de vraag? Maar, het ziet er niet goed uit.

Toen ik thuis kwam, nadat ik samen met mijn moeder naar huis gefietst was, kwam er naast verdriet ook boosheid. Waarom laat U dit toe God? Waarom moeten haar kinderen zoveel doorstaan? Waarom is er überhaupt ziekte en waar komt dit vandaan?

Op mijn christelijke middelbare school is dit iets waar we steeds meer over nadenken, en zeker op het vwo. Naast dat dit onderwerp bij het vak biologie terug komt, hebben we ook filosofie modules. In de eerste periode was het onderwerp religie en filosofie. We dachten na over vragen zoals: waarom is er lijden? Waarom zijn er ziektes? Is er een God? Hoe kan het bestaan van God bewezen worden? Ik schreef hierover in het eindverslag dit:

'Waarom er lijden is in de wereld? In mijn opinie, is lijden niet iets wat God geeft aan mensen. Lijden is iets wat ontstaan is door de wereld. Toevallig behandelen we bij het vak biologie op dit moment erfelijkheid en evolutie. Wat ik hierdoor geleerd heb, in combinatie met het vak filosofie, is dat God niet zomaar ziektes heeft bedacht en die uitdeelt in de wereld. Ik geloof dat de wereld in het begin perfect was, maar door mutaties in genen zijn er ziektes ontstaan, en zo ook Covid-19.' 

Ziektes zijn in mijn wereldbeeld iets wat ontstaan is door fouten in de wereld. God heeft niet zomaar kanker bedacht en gaat dat uitdelen aan mensen. Zoals ik eerder zei, is dit iets wat de laatste periode veel terug kwam bij het vak biologie. Het ontstaan van ziektes wordt daar uitgelegd als een foutje in het kopiëren van de genen. Dit kan mis gaan tijdens het kopiëren van de RNA-streng, of tijdens de meiose. 

Maar waren kan God dit dan niet gewoon oplossen door zijn volgelingen beter te maken? Of geeft hij het lijden met een reden? 'Als God liefde is, waarom is er dan zoveel leed?' Volgens de Bijbel is lijden niet zinloos. Het heeft dus een functie. Voor christenen ligt er vaak een verband tussen de twee woorden 'lijden' en 'hoop'. Als je als christen lijdt, mag je erop vertrouwen en hoop hebben dat je ooit naar God mag gaan. 

Mijn moeder vertaalde dit als: 'Misschien is het tijd voor S. om terug te gaan naar haar man, misschien vind God dat het daar nu tijd voor is.' Deze gedachte kan fungeren als troost voor haar familie en vrienden. Maar voor mensen die er iets verder buiten staan, kan het worden gezien als oneerlijk: 'Oke, ze gaat dan naar haar man, en haar kinderen dan?' Ik denk dat deze vraag niet te beantwoorden is, je kunt er in ieder geval geen concreet antwoord opgeven. Je kunt er natuurlijk wel over filosoferen, zoals mijn moeder zegt: 'Ik denk dat je hier beter met je filosofiedocent over kan praten dan met je godsdienstdocent'. 

Hoe dan ook gaat het voor haar en haar familie een zware tijd worden. Hoe dit afloopt is ook maar de vraag. Ik vind het moeilijk om erover na te denken, dat zij zoveel leed meemaken, terwijl ik zo'n goed en rustig leven heb. Ik heb nog nooit iemand dichtbij me verloren. Maar zoals ik eerder zei: dit is de wereld. Ze zal rust moeten vinden in het onbekende.