1 ❧ Ve sen bana gösterdin ki yaşam yalnızca zamanını uzatmaktan ibaret değil.
----- Bu kitap, benim en yakın arkadaşıma yeni yıl hediyemdir. uzayli_ghoul
Siz belki biliyorsunuz belki bilmiyorsunuz ama kurguları yaparken her zaman bana yardım eder, beraber yaparız. Yayımlamadan önce bölümlerin hepsini önce o okur. Bu kurguyu tek başıma yaptım ve tek başıma bir kurgu yapmayalı o kadar uzun zaman olmuş ki, açıkçası zorlandım.
Yakın arkadaş kelimesi birçoğumuz için birden fazla şey ifade ediyor. Benim için çok daha ötede bir şey. O, benim kız kardeşim gibi çünkü hiçbir bağımız olmamasına rağmen kalbimde ona karşı hissettiğim bir büyük bir bağ var ve bağı kırmaya kimsenin gücü yetemez.
Demek istediğim, seni çok seviyorum ve sana çok teşekkür ederim. Şu an yazıyorsam, buradaysam ve gerçekten sevdiğim tek şeyi yapabiliyorsam senin sayende. Birlikte nice mutlu yıllara. Umarım beğenirsin.
Ve umarım siz de beğenirsiniz bebişler, bu sizin için de bir yeni yıl hediyesi 💜
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seul, 1950
Araba, büyük bir köşkün önünde durdu. Köşk, şehre çok uzak kalıyordu ve aslında şehrin sınırındaki bir kasabaya çok daha yakındı. Genç kız, bu yolculuğun bu derece uzun süreceğini düşünmemişti bile. "Ne kadar ıssız gözüküyor," diye mırıldanmadan edemezken arabacıya parasını uzatarak kapıyı zorlukla açtı. Yanında kocaman ve neredeyse patlayacakmış gibi gözüken bir bavul vardı. Krem rengi bavul yer yer eskimişti ama köşke gidene dek idare etmesi gayet yeterliydi, haliyle de görevini yerine getirmişti. İner inmez, arabacı gaza basarak hızla uzaklaşmıştı. Sanki arabanın sahibi de biraz para için buraya kadar gelmeyi sinir bozucu bulmuştu.
Birkaç saniyeliğine yere bıraktığı bavulunu yeniden elleri arasına almış, küt kesilmiş ve ucu kıvrılmış siyah saçlarıyla kakülünü düzeltirken üzerindeki beyaz, siyah puantiyeleri olan elbisenin kıvrışmadığına emin olmuştu. Dikkatli bir şekilde çamurlu bir yoldan geçtikten sonra geniş bir kapıya ulaşmıştı. Kapı beyazdı ama bazı yerleri eskimiş, aşınmıştı. Köşk çok büyüktü ama dış cephesi eskimiş olduğundan dışarıdan bakıldığında pek göz alıcı ya da ihtişamlı gözükmüyordu. Çok da sorun değildi, ne de olsa burada yalnızca bir noel geçirecekti, hepsi buydu. Yeni yılın ilk günü bu köşkten ayrılacaktı. Elini yumruk haline getirerek büyük kapıya vurdu. Kapının biri tarafından açılabilmesi için birkaç defa vurması gerekmişti. Kapının bir bölümü, gerçekten oldukça geniş bir kapıydı, sonunda ardına dek açıldığında istemsizce derin bir nefes aldı.
Karşısına, onun yaşlarında olduğu belli olan bir kız çıkmıştı. Üzerinde toz pembe, dizinin hemen altında biten bir elbise ve beyaz bir hırka vardı. Kahverengi, uzun saçları aynı şekilde beyaz bir tokayla alttan gevşekçe toplanmıştı.
