Outcast

0.1

Genç kız okuldan çıktı ve evine doğru adımlamaya başladı. Evine giden o ıssız sokağın sessiz gürültüsünden arınmak için kulaklığını taktı ve hafif bir müzik eşliğinde yürümeye devam etti.

~

Soğuk kış gününde, ellerini cebine soktu ve ılık nefesini dışarı verdi. Kafasını yerden kaldırdı ve duvardaki özenle işlenmiş resimlere, yazılara baktı.

~

Onu gördü, koyu kahve saçları rüzgarda dalgalanan, üzerinde boğazlı kazağı dışında bir şey olmayan çocuğu. Elindeki sprey boyayı kuvvetli bir şekilde sallamasını izledi. Duvarlarda gördüğü muazzam resimlerin sahibinin o olduğunu anladı.

~

Önü uzamış saçlarını geriye attı genç adam, onu uzaktan izleyen uzun saçlı kızdan habersizdi. Ciddiyetle işine devam ederken arkasından ona yaklaşan bir çift adım sesi doldu kulaklarına.

~

Yüzü soğuktan beyazlamış çocuk önüne döndü ve ruhsuz bakışlarıyla genç kızın yüzüne baktı. Ruhsuz bakışlar bile olsa, kalbinin ısındığını hissetti genç kız. Çocuğun suratında gözlerini gezdirdi ve konuşmak için ağzını açtı.

~

Dudakları kışın dondurucu soğuğunda kurumuş kıza baktı genç oğlan. Uzun saçları rüzgarda dans ediyordu. Dikkatli bakışlarını yüzünde hissediyordu ama sesini çıkartmıyordu.

~

"Üşümüyor musun? " Diye sordu genç kız ve titrek nefesini dışarı verdi. Genç çocuk bakışlarını yerden kaldırmadan soğuk ses tonu ile cevap verdi. "Ben üşümem." Genç kız kafasını salladı.

~

Kızın suratına bakmıyordu genç adam, ama şaşkın bakışlarını hala suratında hissedebiliyordu. "Duvardakiler,hepsini sen mi yaptın? " Kafasını kaldırdı ve derin bir nefes aldı. "Ben yaptım. Ve sen gelene kadar yapmaya devam ediyordum. "

~

Yutkundu genç kız. Her ne kadar soğuk olsa da kalbini ısıtan bu adamın verdiği cevapla bir adım geriye gitti. "Rahatsız ettiysem üzgünü-" Genç kızın lafını yakınlarda duyulan polis sirenleri bölmüştü.

~

"Siktir."
Genç adam panikle kafasını kaldırdı ve hızlı hareketlerle yerden topladığı sprey boyaları gelişigüzel çantasına tıktı. Çantayı tek koluna taktı ve başına geçirdiği şapkayı gözlerine kadar çekti. Hızlı ama bir o kadar da sakin adımlarıyla oradan uzaklaşmaya başladı. Ardında şaşkınca bakan genç kızı bırakarak.

~

Genç kız şaşırmıştı. Hızlıca uzaklaşan oğlana bakarken polis seslerinin iyice yaklaştığını fark etti. Çantasının kulplarından tutarak koşarak genç adama ulaştı. "Benden mi kaçıyorsun? "

~

Genç adam gergin bakışlarını kızın yüzüne çevirdi ve iç çekti.
"Kendi yoluna gitmeni tavsiye ederim."
Adımlarını daha da hızlandırıp başka bir sokağa sapacakken tekrar ona ulaşan kızın sesini duydu.
"Neden kaçtığını öğrenmek istiyorum"

~

Adımlarını genç adama uydurmaya çalışırken bir yandan da vereceği cevabı bekliyordu genç kız. Genç adam sıkkın bir nefes verdi ve olduğu yerde kaldı.
"Burada olmaman gerekiyor. Ve inan öğrenmek istemezsin. Şimdi peşimi bırak"

~

Genç kız daha cevabını veremeden sokağın başında onlara koşan polisleri gördü genç adam.
"Ah, kahretsin"
Kızı kolundan sıkıca kavradı ve çok alışkın olmadığı sokaklarda koşmaya başladı.

~

Ne olduğunu anlamayan genç kız kafasını çevirdi ve uzakta onlara yetişmeye çalışan polisleri gördü. Gözlerini büyüttü ve önüne dönüp kolundaki elin sahibine baktı. Sıkıntılı bir surat ifadesindeydi. Polisler onu arıyordu.

~

Tam başka bir sokağa sapacaktı ki genç oğlan, kızın onu farklı bir yere sürüklemeye çalıştığını hissetti.
"Güven bana. "
Kızın dediğini yaptı ve onun peşinden koşmaya devam etti.

~

Neredeyse tüm binaları yıkılmış olan bir mahalleye getirdi kız onları. Bir beton parçasına sırtını dayayan kıza eşlik etti genç oğlan. Kafasını çevirdi ve polislere bakmaya çalışan kıza dikkatlice baktı.

~

Polislerin ayak seslerinin uzaklaştığını duyan genç kız rahat bir nefes vererek yere çömeldi. Kafasını kaldırdı ve kendini izleyen koyu kahve saçlı oğlana baktı. Genç adam sırıttı ve genç kızın yanına oturup bir dizini kendine çekti.
"Öğrenmek istemezsin demiştim"
~

evablow