Merhaba, öncelikle buraya yazdıklarımın tamamen şahsi düşüncelerımden ibaret olduğunu bilmeniz isterim. Şu an'a kadar birçok kişisel gelişim kitapları okudum seminerlere katıldım. Onlardan da edindiğim tecrübeyle sizlere görüşlerimi doğru biliyoruz sandığımız yanlıslarımızdan bahsedeceğim. Öncelikle hiçbir insan "yalnız olmak tam bana göre, kimseyi hayatımda istemiyorum " demesine aldanmayın derim. Böyle düşüncesi olan birey, daha öncekı hayatında yani "geçmişinde " ağır yükleri olan acı çekmiş kırılmış uzulmus bir kişiliktır. Onun bu yaşadıkları geleceğe başka biriyle devam etmesine engel olmuştur. Zaman geçtikçe nasıl insanlardan hoşlanır, kimlere aşık olabilir aşk nedir sevgi nedir yalnızlık gerçekten Allah'a mı mahsustur merak konusu bile olamaz kişi için. Sevgili sevmek aşık olmak tamamen gündeminden çıkmıştır. Böyle kişiler aşka tamamen gözlerini yummus bi daha aşık olmamaya yemin etmişlerdir. Oysa ki bilmiyorlardır, aşk gelirken zili çalmaz, aşk gelirken acıktım demez sadece yemek yer..
