Deri Në Pafundësi

16

Ne cdo fjale qe lexonte mbi ekran lotet e shtonin vellimin e loteve te saj.
Donte vetem ta mbronte dreqi e mori. Dhe jo vetem qe se kishte mbrojtur por e kishte shtyre me duart e saj drejt tij. E si te mos mjaftonte kjo e kishte percare lidhjet e tyre aq te shenjte.
-Me fal - shkroi kete mesazh por nuk e dergoi
- C'vlere do kete nje me fal ? - i tha vetes dhe u shtri ne krevat duke qare e thyer si kurre me pare. Por edhe e nevrikosur me kedo.
Te nesermen ne shkolle priti per te motren por as ajo as Fatjoni nuk u duken aty. Kishte qene zgjedhja e Rineses qe te moss perballej sot me Aminen.
Pa aty vetem Egzonin dhe pa u menduar gjate i shkoi prane.
-Cfare dreqin i bete motres sime? Si e mashtruat?
- Opopop avash egersire se sta ka kush qejfin sot
- Si s'iu vje turp njehere? Ajo eshte ende femije!
- Eee boll! Nuk eshte dhe aq femije sa te mos kuptoje! Pastaj nese e kishit aq merak femijerine e saj si arritet ta hidhnit ne rruge aq kollaj heh? Si arritet ta linit nje femije pa strehe e pa familje? Nese e donit aq shume ate vajze pse e lejuat qe te "genjehej" nga dashuria e Fatjonit? Nese Rinesa eshte motra jote Fatjoni eshte vellai im ,miss zgjuarsia! Dhe une kurre nuk do e hidhja poshte vellain tim per ty ose per Rinesen ose per kedo! Ti e bere ! Tani s'ke te drejte te pyetesh per te. Te pakten te merrje mundimin ta njihje por as ate se bere. Te isha une ne vendin e Rineses nuk do ta falja kurre Amin! Me vjen shume keq por ti je fajtorja per gjithcka! Ka ende shume gjera qe ti nuk i di! Kur ti mesosh do flasim prap bashke.

Duke degjuar keto fjale ajo uli koken dhe filloi te qante serish.
-Ngrije koken! - foli serish ai - Nuk t'i thashe keto fjale per ulje. Ti thashe qe te mos gabosh ketu e tutje. Mos bjer pre e njerezve qe bejne sikur te duan. Ndersa per sa i perket Rineses mos u shqeteso! Fatjoni e do me te vertete. Ate qe sia dhate dot ju do ia jape nje tjeter familje.
-Boll boll... E kuptova boll. - tha dhe vrapoi duke qare. Veprim qe i ra ne sy Arditit i cili perfitoi nga rasti dhe shkoi pas saj.
- Ishte i gjithi faji im! Me fal Amin nuk doja qe gjerat te shkonin keshtu.
-Ti s'ke asnje faj Ardit. Faji ishte i imi.
-Lere ate cfare thote Egzoni. Ti doje vetem ta mbroje.
-Vetem ti me kupton. Faleminderit.
-Jam gjithmone prane teje. - tha ai dhe e perqafoi.
Kete te fundit e pa Egzoni dhe e ndjeu ne cdo qelize.
-O Zot cfare dreqin po me ndodh? - pyeti... Askend.
Ditet ne vazhdim vazhdonin te ishin ne tension.
Dhe ajo qe i bente me shume pershtypje Amines ishte mosinteresimi i prinderve te saj deri sa nje nate nuk e permbajti dot veten.
-Ore ju seriozisht e keni? 2 jave qe ne kete shtepi, ne kete tryeze mungon dikush e as qe iu bie ndermend per te? Po filloj te dyshoj a jeni prinderit qe njoh une apo jo?
-Ajo e beri zgjedhjen e saj! - tha e ema.
- Edhe cfare? Une e para gabova, duhet t'i qendroja prane... E cfare beme ne ? E shtyme me duart tona drejt tij. Mire babi po edhe ti ma? Nuk e besoj dot! - tha duke shtrenguar lotet dhe vrapoi ne dhomen e saj. U ul ne krevatin e Rineses dhe mori jastikun e saj dhe e perqafonte fort.
Priti sa shkoi ora 12 dhe data shenoi 07/12
- Edhe 100 Rinesa ime! -foli duke denesur- te dua prane vetes cdo dite e me shume.
.
...
.......