HIDING SERIES 1: My Ex-Boyfriend Is My Boss (COMPLETED) UNDER MAJOR EDITING

12

Leo's Point of View

“A-Ashley, please...Let me explain...I really love you until now!” Umiiyak kong sigaw sa kanya. Pero wala na talaga, dahil tuluyan na ‘tong lumabas ng office ko.

Ang sakit pala...Napakasakit! Napakasakit pala pag ganito, pero alam ko na mas nasaktan siya dahil akala niya niloko ko siya.

I know na pinagpustahan namin siya noon, at laro lang ang lahat na pinpakita ko sa kanya, ngunit habang tumatagal ay nahuhulog na ako sa kanya.

Habang tumatagal ang pagsasama namin ay lalo ko siyang nakikilala.

Habang tumatagal ang pagsasama namin ay lalo akong nahulog sa kanya.

Pag nasa harap kami ng mga barkada ko, tanging pagpapanggap lang ang ginagawa ko kay Ashley, ngunit deep inside, ay napakasakit, pag ginagawa ko ‘yun sa kanya. Kaya naman pag wala na kami sa harap ng mga barkada ko ay bumubawi ako sa kanya, dinadala ko agad siya sa mga special places at nagdadate kami ng patago.

Kaya naman ng panahon na narinig niya kaming naguusap, gusto kong umiyak o magwala, napakasakit sa parte ko na sinasabihan ng ganon ang pinaka mamahal kong tao sa harap ng mga kaibigan ko.

Sa mga panahong ‘din na ‘yun, gusto ko ng sabihin sa mga kaibigan ko ang tungkol sa‘min, ngunit natatakot ako. Natatakot ako  dahil baka bigla nila akong iwan....Kaya naman instead na sabihin sa kanila, itinago ko nalang.

Napitlag ako sa kakaisip ng biglang mag ring ang phone ko...

‘Ring!’ ‘Ring!’ ‘Ring!’

Kaya naman dali dali kong kinuha ang phone ko at tinignan ang tumatawag...

Si Nathan.

“Hello. Nate, what's up?” Saad ko sa kanya.

‘Bakit kaya biglang tumawag ang damuhong ‘to?’ Tanong ko sa sarili ko.

“Dude! I have a news!” Masayang saad nito.

“Spill it out Nate!” Walang ganang saad ko sa kanya.

“No! Meet me sa pinakamalapit na coffee shop sa comapany mo.” Saad niya.

“Why? Bakit hindi mo nalang sabihin through call huh? Bakit kailangan pang magmeet? Is that important?” Takang tanong ko sa kanya.

“Dude. Nakalimutan mo na ba ang pinainvestigate mo sa‘kin? ’yung tungkol kay Ashley. Ito yung sasabihin ko, kaya kailangan nating magmeet. Importante ‘to kaya dapat personal nating mapagusapan.” Mahabang saad nito.

Argh! How can I forgot about that thing?

“Okay. Papunta na ako. Siguraduhin mo lang na nakuha mo lahat ang mga infirmation ni Ashley 5 years ago.” Paninigura kong saad sa kanya.

“Yeah! Ako pa ba. Sige na bye. See you layer then.” Saad niya

“Thanks Nate!” May galak na saad ko sa kanya sabay end call.

Malalaman ko narin ang totoo ngayon...

Kinuha ko na ang wallet at susi ng car ko and then lumabas na ako sa office.

Kumaripas ako ng takbo papunta sa parking lot. Pagkarating ko doon ay agad akong sumakay sa kotse at kumaripas ng

Habang tinatahak ko ang daan papunta sa malapit na coffee shop, ay bigla kong naisip ang tungkol kay Ashley at sa mga anak nito...

Kung ako ang tunay na ama ng mga anak ni Ashley, ay magiging masaya ako, dahil makakasama ko na ang mga anak ko at ang pinaka masaya pa doon ay magiging asawa ko na si Ashley. I mean hindi pa naman asawa, siguro ligaw muna.

Tama! Liligawan ko siya!

Liligawan at liligawan ko si Ashley hanggang sagutin niya ako. Babakuran ko narin siya para wala na siyang takas sa‘kin, at para narin ‘di na siya maagaw ng iba.

Mga ilang minuto pa ang lumipas ay nasa  harap na ako ng coffee shop na pagkikitaan namin ni Nate. Maganda ang atmosphere ng Cafe, mala-garden ang design nito kaya naman nakakarelax sa mata.

Pinark ko na ang kotse ko sa parking lot. Pagkapark ko ay lumabas narin ako at tinungo ang pinto ng coffee shop. Pagkarating ko sa pinto ay pumasok na ako sabay libot ang mata para tignan si Nate. Mga ilang libot pa ay nakita ko na itong kumakaway mula sa may likod, kaya naman dali dali akong pumunta doon.

Habang naglalakad ako papunta doon, ay pinagtitinginan ako ng mga babae, naririnig ko pa ang mga ito na bumubulong...

“He’s so hot and handsome!”

“Yeah! I know right...”

“Do you know him?”

“Yeah? Why? You didn't know him?”

“Magtatanong ba ako kung alam ko? Duhhh!”

“Sorry naman. Anyway, siya si Mr. Leo Hughe, he’s the most outstanding sa pagpapalakad sa mga business, and he’s the most popular companies here in the Philippines and other countries...”

“I wonder how rich he is.”

Rinig kong bulong ng mga babae.

Anyway, nagpatuloy lang ako sa paglalakad hanggang marating ko ang kinaroroonan ni Natr.

“Hey dude! Kamusta?” Masiglang bungad nito.

“Okay naman. So spill it out. Ayokong pinaghihintay Nate.” Saad ko sa kanya sabay upo.

“Chill dude! Masyado kang mapressure ngayon ah! Anyway, here... ” Saad nito sabay abot sa‘kin ng isang brown envelop.

Kinuha ko naman ‘to at binuksan agad, pagkabukas ko ay inilabas ko na ang mga papel mula doon.

Isa isa ko itong binasa, halos manlumo ako sa mga nabasa, ko kaya napatayo na ako sa kinauupan ko.

Halo halong expression ang nararamdaman ko ngayon, galit, saya at lungkot!

Gusto kong umiyak, ngunit hindi ko kaya, lalo na maraming tao ang nandito...

“Dude, you okay?”  Nagaalalang taning sa‘kin ni Nate.

“I'm okay Nate. I gotta go now. Meron pa akong pupuntahan. I'll send the money into your account later. Thanks Nate.” Saad ko sa kanya sabay kuha sa mga papel.

Hindi ko na siya hinintay pang sumagot at dali dali na akong lumabas sa coffee shop.

Nang makarating ako sa parking lot ay sumakay na ako agad sa kotse ko at pinaandar ito.

Habang nasa biyahe ako ay naalala ko ang mga nalaman ko kanina, hindi ko napigilan ang sarili kong maiiyak dahil sa nabasa ko.

How dare she?! Bakit niya nagawa sa‘kin ang bagay na ‘yun?!

Parang napakawalang kwenta ko! I know na naging asshole ako sa kanya, I know na napakaarami kong nagawalng kasalanan sa kanya, pero bakit kailangan niya pang gawin ang bagay na ‘yun?

Ang bagay na napakasakit sa‘kin?

Kaya naman isa lang talaga ang tanong na umiiral sa isip ko...

Bakit
.
.
.
.
.
.
.
.
Kailangan
.
.
.
.
.
.
.
Pa
.
.
.
.
.
.
.
.
Niyang
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Itago
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ang
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Mga
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Bata sa‘kin?