Bound by Deception

Chapter 2

Chapter 2

I went downstairs para sana kumain. I saw a familiar man standing next to Lucas.

Humarap ito sa akin nang huminto ako sa harapan nila.

“Crap,” he said.

Napakunot-noo ako.
“Ikaw ’yung—”

“Ako ’yung tumulong sa kaibigan mong lasing na kasama mo nang nakaraan,” pagpuputol niya.

Nagkibit-balikat ako.

I looked at the bunch of guys, laughing loudly.

“Ang ingay ng mga kupal!” inis na sabi ni Amelia na nasa harapan ko.

We were eating at a restaurant.

Tumaas ang kilay ko nang may humawak sa beywang ko.

“Hi, babe. Sorry na-late ako ng dating,” the man said who belonged to the crowded group next to our table.

“Bebe mo ’yan? Ba’t ’di mo sinabi?” gulat na sabi ni Amelia.

“Actually, no—”

“Girlfriend ko siya. Kinakahiya mo ba ako, babe?” kunyaring lumungkot ang mukha niya.

“I don’t care about your feelings. Doon ka nga!” pagtataboy ko sa kanya saka sumipsip ng coke.

“Ang sungit talaga ng babe ko—” agad ko siyang tinapunan ng coke na nagpatigil sa kanya.

“What the!” gulat na sigaw niya.

“Deserve.”

“IT’S fucking him again,” I murmured.

Nasa restaurant ulit kami ni Amelia.

“I dare you ’te, na pakilala mo Sarili mo sa kaibigan niya na boyfriend mo siya in exchange for two thousand pesos,” ngiting sabi niya.

“Issue ka.” umiiling na sabi ko.

Kinuha ko ang pera sa kanya at naglakad sa lalaki kahapon na kasama ulit ang mga kaibigan niya.

“Oh, hi! I didn’t know you were with your friends, babe.” medyo dinikit ko ang balikat ko sa lalaki.

Someone whistled. “Girlfriend mo?”

“Oo, pare. I’m so lucky to have you.” ngiting sabi niya at akmang hahalik sana kaso umiwas ako.

“Oh, well. I have to go. I’m with my friend.” I said as I walked away.

“Pakilala mo naman kami sa kaibigan mo, miss!”

“So you knew each other?” ngiwi ni Lucas.

“I don’t know him,” I answered.

“For your information, tinulungan ko nga lang ang kaibigan mo.”

Napa-tss ako. Gawa-gawa niya lang ’yung sinabi niya.

“Enough. Let’s talk later. I need her right now.” he said as he grabbed my wrist.

“See you ulet, babe.” binulong ng lalaking kausap niya ang huli.

Nakita ko ang pag-igting ng panga ni Lucas.

“Fuck off.” bakat sa kanyang noo ang ugat.

“Chill, aalis na ako.”

Hindi na nilingon ni Lucas ang lalaki at hinarap ako.

“Eat your breakfast first and do your job in my room. I’ll be waiting for you.”

Tumango ako ng marahan. Tumungo ako sa kusina para kumain. Mahaba ang lamesa na kasya ang mahigit sampong tao. Halatang mamahalin ang mga gamit. Lalo na ’yung mga upuan na may nakaukit at may mga arte sa gilid-gilid.