"ဘာလည္းေဖရင္ ဘာေျပာစရာ႐ွိလို႔ကိုကို႔ကိုေ႐ွာင္ခိုင္းရတာလည္း"
"ရိေပၚမင္းေရာဂါျပန္ထလာရင္ဘယ္လိုလုပ္မလည္း....
ခုအေျခအေနကိုမဖစ္မေနလုပ္မွရမွာလား"
"ငါကိုကို႔ကိုေျပာစရာေကာင္းတဲ့မိသားစုဘဝေလးကိုေပးခ်င္တာ...."
"ေအးမင္းကေတာ့ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ဘဝကိုေပးခ်င္တယ္.....ေ႐ွာင္က်န္႔ကမင္းေရာဂါ႐ွိတာသိရင္ခုအေျခအေနကိုလက္ခံမယ္ထင္လား....တကယ္လို႔မင္းကိစၥေတြမပီးခင္တခုခုဖစ္သြားရင္ေကာ......ေယာက်ာၤးေလးေတ်ာက္ကိုယ္ဝန္ေဆာင္တာဘယ္ေလာက္အႏၱာရာယ္မ်ားတယ္ထင္လည္း...."
"မသိဘူးကြာ.....ငါတစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္ေတာင္ကိုကိူ႔အတြက္အေဖာ္က်န္ေနခဲ့မွာပဲေလ....."
"ေ႐ွာင္က်န္႔ကမင္းအသက္ေပးပီးေပးခဲ့တဲ့အေဖာ္နဲ႔ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနႏိုင္မွာလားကြာ...ကေလးကေရာတေန႔သိတဲ့ခ်ိန္ကိုယ့္ကိုကိုယ္အပစ္တင္စိတ္ေတြဖစ္ေနမယ္"
"ကိုကို....!!"
"အကိုေ႐ွာင္...."
ကိုကုိမ်ားၾကားသြားလားဆိုတဲ့စိတ္တဲ့ႏွလံးခုန္ႏူန္းကပိုျမန္လာတယ္
"ေဖးရင္....ရိေပၚနားမွာခနေနေပးပါဦး....ေကာ..ကုမၸဏီကို ကိုခနသြားလိုက္ဦးမယ္...ျပသနာ နည္းနည္း႐ွိေနလို႔"
"ဘာဖစ္တာလည္းကိုကုိ...."
"ဘာမဗမဟုတ္ပ့ဘူးငယ္....စိတ္မပူပါနဲ႔... ေကာသြားေတာ့မယ္"
"အငိး...."
ေ႐ွာင္က်န္႔ရိေပၚ....နဖူးေလးကိုေျဖးညင္းစြာနမ္းပီး
တံခါးေလးကိုညင္သာစြာပိတ္ပီးထြကိလာလိုက္တယ္...
ၾကာ့္ေနတဲ့ေဖးရင္ကေတာ့.."သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုဒီလိုပဲေပ်ာ္ရြင္ခြင့္ေပးလုိက္ပါဘုရားသခင္ရယ္"ဆိုတဲ့စကားကိုဘုရားသခင္နဲ႔သူမွတစ္ပါးမည္သူမွၾကားမည္မဟုတ္
"ေဖးရင္မင္းျပန္ရင္ျပန္ေလငါကရပ့တယ္"
"အင္းငါလည္းခနေနရင္....duty႐ွိတယ္...."
"အင္းကိုကိုလည္းျပန္လာေတာ့မယ္တဲ့...."
"အ့ဆိုငါသြားမယ္ေနာ္....ရိေပၚငါေျပာတာကိုျပန္စဥ္းစား..ပါ."
"......."
ရိေပၚစကားမျပန္မိကိုကိုနဲ႔င့ၾကားမွာဘာလို႔ဒီေလာက္ခက္ခဲေနရတာလည္းကြာ..ခက္ခက္ခဲခဲတည္ေဆာက္ထားရတဲ့ဒီအိမ္ေထာင္စုကိုပိုၿပီးခိုင္ျမဲေစခ်င္တယ္...အ့ထက္ကိုကို႔ကိုေပ်ာ္ေစခ်င္တယ္....စဥ္းရင္းနဲ႔ေခါင္းကထိုးကိုက္လာတာမို႔ခနအိပ္ရန္စံုးျဖတ္လိုက္တယ္
.........................................................................
