Zawgyi
Taehyungအငိုတိတ္မွေက်ာင္းကိုသြားရသည္။
Breakfastေတာင္မစားေတာ့ေခ်။ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့Taehyungကားထဲထြက္မလို႔တံခါးဖြင့္ေပမယ့္lockခ်ထားသည္။
"Hyung...တံခါးဖြင့္ေပးေလ"
"No.."
"ဘာလို႔လဲ"
"မေန႔ကလိုေခၚၾကည့္ပါလား"
"ဘယ္လိုလဲ?"
"ေသခ်ာစဥ္းစားေလ"
ေမးေစ့ကိုပြတ္ကာစဥ္းစားေနပံုကအူေတြအသည္းေတြေတာင္ယားတယ္။
ေနာက္မွစဥ္းစားမိကာပါးႏွစ္ဖက္သည္ပန္းႏုေရာင္ဘက္သို႔
ေျပာင္းသြားသည္။
"ဟီး.."
"ရၿပီလား"
"အင္း"
"ေခၚၾကည့္"
"ေခၚဘူး"
"ေခၚဆို"
"ေခၚဘူး"
ႏႈတ္ခမ္းႀကီးဆူၿပီးအတင္းေခၚခိုင္ေနသည္မွာJungkook
ရယ္ပါ။Taehyungလည္းJungkookအၿပိဳင္ႏႈတ္ခမ္း
ဆူထားသည္။
"ႏႈတ္ခမ္းႀကီးဆူမထားနဲ႔ခ်စ္ဖို႔လည္းမေကာင္းဘဲနဲ႔...ခစ္ခစ္"
ခုနကငိုထားတာသူမဟုတ္သည့္အတိုင္းတခစ္ခစ္နဲ႔ရယ္ေနသည္။Jungkookလည္းTaehyungအားၾကည့္ကာ
ျပံဳးလိုက္သည္။
"တကယ္မေခၚဘူးလား"
"မ..ေခၚ..ဘူး"
တစ္လံုးခ်င္းစီပီပီသသေျပာေနေသာTaehyung
Jungkook.Taehyungမ်က္ႏွာနားတို႔လိုက္ေတာ့
အရယ္ရပ္ကာမ်က္လံုးျပဴးၿပီးျပန္ၾကည့္သည္။
"မေခၚဘူးဆိုေတာ့လည္း...အျပစ္ေပးရတာေပါ့"
"ဘာလုပ္...အြတ္"
စကားမဆံုးေသးခင္ႏႈတ္ခမ္းသားအားဖိကပ္နမ္းလာေသာ
Jungkook...အေပၚတလွည့္ေအာက္တလွည့္စုပ္ယူေန
ၿပီးလ်ွာဖ်ားတို႔ကာဝင္ခြင့္ေတာင္းေတာ့အသာတၾကည္ဖြင့္
ေပးလိုက္သည္။နမ္းေနရင္းနဲ့မွjungkook၏ႏႈတ္ခမ္း
မ်ားျပံဳးသြားသည္။
ၾကာ႐ွည္လွေသာအနမ္းမ်ားေၾကာင့္အသင္႐ွဴက်ပ္ေနသည္ျဖစ္၍ရင္ဘက္အားလက္သီးဆုပ္ေလးေတြနဲ႔တြန္းထုတ္
မွ'ႁပြတ္စ္'ခနဲစုပ္ကာအဆံုးသန္လိုက္သည္။
