ʟᴏᴠᴇ ᴍᴇ ᴀɢᴀɪɴ

Love me again (1)

အျဖဴေရာင္မ်ားဖဲျကိဳးမ်ားလြင့္ေနတယ့္ခန္မးတစ္ခု။

အရာအားလံုးဟာ အျဖဴေရာင္အတိ။

တိတ္ဆိတ္ျငိမ္ေနေသာခန္းမျကီးကမဂၤလာပြဲတစ္ခု။

မဂၤလာေဆာင္မယ့္ လူႏွစ္ေယာက္နာမည္မာေတာ့
ေယာက်ာ္းေလးႏွစ္ေယာက္နာမည္ႏွစ္ေယာက္သာ။

ခန္းမထဲကလူမ်ားကေတာ့ တိတ္ဆိတ္စြာပင္
ပြဲစမည့္အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနျကသည္။

သူ့တို့အတြက္ဒီအရာက မထူးျခားသလိုပင္။

စင္စစ္မာလည္း ကမာၻထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ လုပ္ငန္းရွင္ႏွစ္ေယာက္ရဲ့သားေတြ လပ္ထပ္မာျဖစ္တယ့္အတြက္ မည္သူက ဘာေျပာရဲမာလဲ။

အခ်ိန္ေတြက တစ္ခ်က္ခ်က္ ကုန္လာျပီ။

ပြဲစခါနီးျပီ..................

'သားေလး စိတ္လွုပ္ရွားေနတာလား '

'ဟုတ္တယ္ အေမ သားကေလ သူ့ကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ခဲ့တာ အခုေတာ့ ပိုင္ဆိုင္ရေတာ့မယ္ '

'ဒါေပါ့သားရဲ့ စိတ္ေအးေဆးထား '

'ဟုတ္ '
......................................................
တစ္ဖက္မာလည္း

ဟူးးးးးးးး

ဘယ္နွျကိမ္ေျမာက္မွန္းမသိတယ့္သက္ျပင္းကို
ခ်ေနမိတယ္။

'သားေလးပြဲစေတာ့မယ္ အသင့္ျပင္ထားေနာ္ '

'ဟဲ့ေကာင္ မင္းမ်က္ႏွာက ဘာျဖစ္ေနတာလဲ '

'ေယာက်ာ္း! '

'အေဖ သားက ဒီပြဲကို ျပံဳးရြွင္ျပီး လုပ္ရမာလား '

'စိတ္မပါလည္း ျပံဳးထားစမ္း ငါ့ကို မ်က္ႏွာပ်က္
ေအာင္လုပ္မယ္မျကံနဲ့! '

'အို ရွင္ကလည္း ကေလးကို
သား အဆင္သင့္လုပ္ထားေနာ္ သားရယ္ ျကာလာရင္လည္း ခ်စ္လာမာပါ သားတို့သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တာပဲ
ဆယ္ႏွစ္မကေတာ့ဘူးေလ '

'အေမတို့ဘာမွမသိပါဘူး ေသခ်ာတာကသားသူ့ကိုမခ်စ္လာနိုင္ေတာ့ဘူး!! '

'ဟာ ဒီေကာင္!! '

'လာအျပင္ထြက္ျကမယ္ ရွင္ကေလ '
......................................................
ငိုခ်င္ေနတယ့္ မ်က္လံုးေတြကို ထိန္းထားရတာ
မလြယ္ကူလွဘူး။