Bantang Sonyeongdan Series 1: Kim Seok-jin

Epilogue

6 year later

Krizha Jean Mendoza points of view

Bibili sana ako ng sorbetas para sakin at sa anak kong si Kim Jean Mendoza-
Seok-jin kaso may nakabangga sakin na lalaki hindi ko makita ang mukha niya kasi abala ako sa pagtingin sa aking tuhod ng lumuhod yung lalaki at dun ko lang siya nakilala.

O to the M to the G OA lang tehh, di joke lang eto na ohh Oh My God nagkita uli kami ng lalaking aking minahal noon at nakaluhod siya sa aking harapan at sinusuri niya ang aking mga tuhod.

Pero eto ako hindi man lang makagawa ng paraan upang ipalayo siya sa akin kasi nga kinabahan ako at nanginginig na din ako sa takot at ang aking mga tuhod ay nanginginig na din.

Alam nyo ba kong bakit ako natatakot at the same time kinakabahan. Kinakabahan ako na malaman niya kung bakit ako umalis sa buhay niya at natatakot din kasi ako na baka malaman niya ang totoong kung bakit ako umalis at kunin niya ang aming anak.

"Long time no see Jha-ja" he said and winked at me and I am just here looking shock and cannot even move my body.

"L-long time no s-see" nauutal kong sagot, "Ano palang ginagawa mo dito" tanong ko sa kanya na hindi pinapa-
halata na kinakabahan ako.

"Bawal ba ako dito? cause I remember that this is a park not your freaking house!" galit na sagot niya sa akin at nag simula na naman ako kabahan.

Kinakabahan ako na makita ni Jin ang anak namin at alam ko din na kanina pa ako hinintay nang anak ko "Umm hindi naman" pa simple kong sagot at least cool pakinggan.

"Anong hinahanap-hanap mo?" tanong ko sa kanya kasi kanina pa siya lingon ng lingon baka mamaya masira ang gwapo niyang leeg patay tayo dyan HAHA.

Lumingon muna siya sakin at pilit na  ngumiti bago siya magsalita "ahh... wala" sagot niya ng may pagka-dismaya ang kanyang boses. Ano naman pinagka-dismaya non? Tanong ko sa aking sarili.

"Ahh... Okay una na muna ko ha bibili pa kasi akong ice-cream okay? Ba-bye^_^" sabi ko habang kumakaway ako sa kanya.

Pumunta muna ako sa pabiliang ice-cream at pumunta na din sa bench na aming inuopuan pero laking gulat ko ng makita ko si Jin na nakikipag-
kwento kay Kim Jin.

Napatingin sa gawi ko si Kim ang aking anak at kumakaway pa siya sa akin na nagsa-sign na nandito ako "Mommy!!" hype niyang sabi habang papunta sa akin.

Binigay ko sa kanya ang ice-cream niya at hinug ko sya at pinisil ang kanyang pisngi. If some of you wondering if ilang taon na ang anak ko she's 4 years old but acted like a 10 years old, oo matalino ang anak at parang grade 6th ang kanyang utak.

Habang kami ni Kim ay magkahawak ang aming mga kamay at paunti-unti kaming lumalapit kay Jin na may makahulogang ngiti, natakot ako bigla kaya naman hinigpitan ko ang pagkahawak ko sa kamay sa aking baby.

"Hi jha-ja. hi baby ko, I'm your father Kim Seok-jin" sabi niya so alam niya na siya ang papa ng aking anak. Pero laking gulat ko nang mag-salita ang aking baby.

"Hi po daddy, diba po daddy kanina lang po tayo nag-usap tas ngayon naman po makikipag kilala ka naman po sakin" nakasimangot na tugon ng aking anak.

"Let's go babies ko" masayang tugon ni Jin. "At san naman tayo pupunta ha?" taas noo kong tanong kay Jin.

"Sa bahay po ni daddy mommy" masayang tugon din ng anak ko.

Isa lang ang masasabi ko PATAY...

Ipagdasal nyo na sana buhay pako next chapter haha joke lang.