You've Started.

53 2 0
                                    

Si Malificent ay nagmahal ng tunay ngunit siya'y trinaydor, iniwan, at sinaktan kaya't mula noon hindi na siya naniwala sa tunay na pag ibig.

Sa henerasyon kaya ngayon mayroon na kayang Tunay na Pag-ibig? Kung meron man.


Paano ka maniniwala at magtitiwala kung ang  simula pagkabata'y, iniwan ka din at pinaasa sa isang pangakong kahit kailan hindi na maibabalik?

Mageexist pa kaya ang Happy Ending sa buhay mo kung namuhay ka sa mundong puro sakit nang dahil sa isang pagkakamali?


Paano ka kaya matututo sa nakaraan para maging mabuting tao sa kasalukuyan?

AT


May isang prinsepe rin kayang may taglay na tunay na pag-ibig na hahalikan ka upang magising sa sumpa ng nakaraan?

Ito, ang kwento ko.

Prologue

*Bukas ng Pinto*

Papa: Ma.

Mama: Nay hawakan niyo muna si Phoebe. Alam ko na lahat. *suntok* Walang hiya ka! Manloloko ka! *umiiyak* Hudas! Ano ba naman Oliver! 2 na ang anak natin, ang babata pa tapos buntis ako sa bunso. Hindi ka man lang ba nag isip? Inuna no pa ang kakatihan ng katawan mo!

Papa: Hindi ko sinasadya. Pagkakamali ko yun.

Mama: Ulol ka. Tingin mo mapapaniwala mo pa ako sa drama mo? Tinawagan kita at mga babae mo lang naman ang sumagot. Buntis sila di ba?

Papa: ..........

Mama: Bakit hindi ka sumagot?! Kasi totoo?!!! LUMAYAS KA!

Phoebe: Momo wag. Popo di ba hindi totoo yun? Nagpramis ka sa prinsesa mo na di muko iiwan? Di ba kami lang po?

Papa: Sorry anak ha. Naging bad sa popo. Sorry anak.

Phoebe: Ang baaaaad mo popo! I hiiiiityuuu! Di na kita love! Pangit ka! Niloko mo si Momo. You ruined everything popo! T__________T

(End of Flashback)

Kaya pala umiiyak si mama noong araw na yun. Dahil una palang, alam na niyang trinaydor siya ng lalakeng minahal niya ng totoo.

Other Half. ∞Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon