This chapter is dedicated kay ate iDangs author ng Teen Clash. Naging inspirasion ko siya para masulat tong chapter na to.
~~ pls. Vote and comment :*
Abegayle's POV.
"Ba't ka pa bumalik?" Sabay sabay nilang tanong sakin.
"Ano ba naman kayo. Siyempre namiss kayo." Sabi ko.
"Namiss? Talaga? Bakit di mo sinabing aalis ka?" Tanong ni Kei.
"K-kasi.. Ano.." pautal utal kong sagot.
"Kasi ano? Keso baka pigilan ka namin? Keso baka sumama kami?" Sabi naman ni Jameila. Sasabihin ko ba sa kanila?
"Look Abe, tignan mo kami. Nagulo tayo dahil umalis ka.!" Sabi naman ni Patricia.
"Bakit ka ba pumuntang America Abe?" Tanong ni Anna Maries.
Eto na sasabihin ko na talaga.
"Meron akong cancer stage 2 at kailangan ko pumuntang America para mag pagamot. Sorry guys kung di ko sinabi. Ok lang kahit galit kayo sakin basta maghihi--." Di ko na natapos ang sasabihin ko dahil niyakap na nila akong apat.
"Abe naman eh ba't di mo sinabi samin?" Tanong ni Kei habang nakayakap pa rin sakin.
"Ano kasi... Ayokong mag alala kayo kaya di ko sinabi." Sagot ko.
"Pero kahit na. Pinag alala mo pa rin kami." Sabat naman ni Mei.
"Oo nga Abe. Kawawa pati kami dahil wala na kaming source ng sagot tuwing exam." Sabat naman ni Patricia.
"A-ah. Guys di (cough) na ako (cough) makahinga." Sabi ko at agad agad naman sila kumalas sa pag kakayakap sakin.
"Hmm. Ba't nga pala ganyan ang itsura niyo?" Tanong ko. Nagkatinginan naman sila at sabay sabay tumawa.
Kinuwento naman nila sakin lahat.
Andami na palang nangyari dito. Na miss ko tong school.
Kumain naman kami ng dinner sa restaurant nila Kei. Di na kami umuwi at kila Kei na lang matulog. Siyempre nag paalam kami. Nag kwentuhan lang kami ng kung ano ano at 3:58 am na kami nakatulog.
~~~
Pls vote po :)
BINABASA MO ANG
The Five Princess and their Knight Shinning Armor
RandomIsang grupo ng magkakaibigan na hinaharap ang mga araw na dumadaan. Pano kung laging may naninira sa kanila? Magiging matatag pa kaya sila? Kakayanin kaya nila ang mga problema? May tutulong kaya sa kanila? Basahin niyo itong story na ito para malam...
