"Sakura-san."
"Hey?! Sakura-san! "
Omzundan tutup durdurunca genç kız dünyaya geri döndü.
"Ha.. efendim Haru-kun?"
"Dalgın dalgın yürüyorsun. Bir şey mi oldu?"
"Ah.. Hayır önemli bir şey değil."
"Yine o şımarık veledi mi düşünüyorsun? "
"Ha, ne?"
"Sasuke-kun diyorum. Onu mu düşünüyorsun?"
"Ne? Hayır... sadece babamla yaptığım kavga aklıma geldi o kadar..."
"Ah.. anladım. Baban olabilir ama hala onu dövmem gerekiyor gibi hissediyorum Sakura."
"Biliyorsun sen benim çocukluk arkadaşımsın ve ben çocukluk arkadaşimin babamı dövmesini istemiyorum. " yeni hayatim için duşunuyordum da... bugün sevgili kardeşim ile ayni evde kalmaya başlayacaktım.
"Ayni mahallede olmayacağiz artık. "
"Ben her gün yanina geleceğim Sakura-san "
"Her gün mü? Amma çokmuş.."
"Ama benle dalga geçiyosun şuanda. "
Elimi saçlarina götürüp karıştırdım. Ve elini tutup "okula geç kaldık. " diyerek onu çekiştirmeye başladim. O ise sessizce peşimden geldi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MasaL
Fanfictionher sey bir ruyaydi... bu deftere yazdigim saf bir masal... belki de sadece masal olarak kalmaliydi... ama olmadi... olamadı. Çünkü o geldi ve alip okudu... okudu ve benimle sadece dalga geçti...
