Dancing On My Own( გაგრძელება)

სიკვდილ სიცოცხლის გასაყარზე💫

ყოველთის ვფიქრობდი, რომ გამოსავალი არ იყო ყველაფრისგან გაქცევა

პრობლემისთვის თვალებში უნდა შეგეხედა და ბოლო მოგეღო მათთვის

იცით როცა რაღაცაზე ფიქრობთ ან გგონიათ, რომ ამას ზუსტად ასე გააკეთებთ, როცა დრო მოვა,

ცდებით

როცა მიხვდებით, რომ პრობლემა გაქვთ, თქვენი პირველი ინსტიქტი გაქცევაა

ყველა გავრბივართ, დავრბივართ პრობლემების ირგვლივ

მე თავად პრობლემა ვარ და გაქცევა არ გამომდის, იმის მიუხედავად, რომ მრავალჯერ ვცადე

ახლაც დამტვრეულ მანქანაში ვიჯექი და თავი მისკდებოდა, ხელზე სისხლი მქონდა, გადმოსვლა ვცადე, მაგრამ ფეხში და მუცელში შერჭობილი მინა დავინახე, ყვირილი აღმოფხვდა, გაბრიელი დავინახე, რომელივ ჩემკენ მორბოდა, მანქანის კარი გახსნა და როცა დამინახა თვალებში იგივე ემოცია აღებეჭდა რაც იმ ღამით , ეშინოდა,

-გაბ- საშინლად მტკიოდა მუცლის არე, ვერ ვინძრეოდი, ყურებისას კი უფრო ცუდად ვხდებოდი

-მარ არ გაინძრე, გესმის არ გაინძრე ახლავე მოვა სასწრაფო ახლავე მოვა, შენ არ გაინძრე- პანიკაში იყო

-მტკივა, გაბრიელ მტკივა- ვუყურებდი და პირველად შემეშინდა სიკვდილის

ადამიანი, რომელიც სიკვდილს ყოველ დღე ნატრობდა სიკდვილის ეშინია

და მაინც რა უბადრუკად გაილევა ცხოვრება,

უბადრუკი ადამიანები,

უბადური ცხოვრება და უბადრუკი სიცოცხლე

ზოგი სიკვდილს ებრძვის,

ზოგსაც სიკვდილი უნდა,

როგორ განვსხვავდებით ადამიანები ერთანეთისგან

ერთ დროს აზრადაც არ მოგვივა, რომ შეიძლება დღეს მოვკვდეთ, დღეს ბოლოჯერ ამოვისუნთქუთოთ, ჰაერი არ გვეყოს,
საყვარელ ადამიანს ვეღარ შევხედოთ,
საკუთარი მიზნები ვერ განვახორციელოთ,
ოცნებები არ აგვისრულდეს,
მთელი ცხოვრება რაღაცისთვის ვიბრძოდეთ,
ბოლოს კი წკაპ და აღარ ვართ