Ve istanbul

304 20 10
                                    

Öncelikle okuyan herkeze çok teşekkür ederim bu kadar okunucağını tahmin etmedim normalde yeni bölüm yazmıyıcaktım ama okuyanlar olduğu için yazıyorum şimdi herkeze iyi okumalar öpüldünüz

Bu 7 saat hiç geçmedi ne kadar wattpad okusamda kulaklıkla şarkı dinlesemde geçmedi anlayın artık. ama sonunda gelmiştik ne kadar üzülsemde izmirden taşındığımız için buradaki hayatımı merak ettiğim için meraklıydımda evimiz güzeldi hatta ordakinden fazlasıyla güzel. eve geldiğiizde eşyalar yerleşmişti. bende direk odama çıktım ve sıcak bir duş aldım uykusuz olduğum için hemen ukuya dalmışım.

sabah o binlerce kez lanet edip duvarlara çarpsamda sabah yine yerinde olan şu mal alarmın sesiyle kalkmak zorunda kaldım. banyoya gidip  günlük rutinlerimi yapıtım altıma bi kot şort çekip üstümede salaş bi tişört giyip aşağı indim ve  evde hiç kimse yoktu bende bi kaseye gevrekle sütü koydum ve televizyom karşısında yemeye başladım kapının zili çaldı ne kadar üşensemde kalkıp açtım abimle babam gelmiş ama neden annem yoktuki?

- Çekil önümden cadı !!!

- Gerçekten abi  sanada günaydın

-Hem siz nerdeydiniz sabah sabah  annem nerde ?

- Annen işe gitti bende biraz sonra çıkıcam kızım bu arada abinle senin yeni okulun için kayıt yaptırmak için çıkmıştık.

Babam az önce yeni okul mu demişti benmi yanlış duydum hemen zihnimde yeni arkadaşlar düşmanlıklar dostluklar canlanmıştı offf off nnapıcam ben

-Tamam ben odamdayımmm

Bi duşa girdim sonrada saçlarımı düzleştirdim ne kadar düz olsada düzleştirmekte fayda var sonra altıma yine kot sortumu giydim napıyım yani hava sıcak  üzerimede beyaz sporcu atletimi giyip ince delikli yeleğimide giydikten sonra aşağı indim tek abim vardı oda her zamanki gibi telefonla konuşuyodu.

- Ben çıktımmmm 

- Nereye tek başına

- Dışarıda biraz dolaçıcam çıktım benn

nereye gidecegim hakkında hiç bir fikrim yoktu ama odamın penceresinden ufak bir sahil gözüküyordu sanırım buraya  çok fazla uzakta değildi. biraz yürüdükten sonra sahil gözüktü harika paten kayılacak bir yerdi zaten uzak olmadığı için geri dönüp patenlerimi aldım biraz sürdükten sonra kaya kadar sert bişeye tosladım kafamı kaldırdıgımda bi çocugun baklavalarını gördüm yanlız dikkat çocugu deil baklavalarını gördüm ama çocukta bi o kadar yakışıklıydı beni bu zırvalıklarımdan bir ses ayırdı

- biraz dikkat etsene be nasıl paten kayıyosun sen !!!

iyice sinirlendim zaten canımda yanıyodu zaten.

- sus be aptal şey asıl sen nasıl yürüyosun bide yardım ediceği

sözlerimi onun o dayanılmaz sesi kesmişti

- ben mi yardım edicekmişim asıl senin bana bir özür borcun var.

BU ÇOCUK TAM BİR ÖKÜZZZ

- Ne özürü ya git başımdan

Diyip yerden kalkmıştım o da gitmişti sinirlerim bozuldu bende eve giitim ve yemek felan yemeden direk uyudum.

 UMARIM BEGENMİŞSİNİZDİR OY VERMEYİ UNUTMAYIN VE YORUM YAPARSANIZ ÇOK SEVİNİRİM..

Birde baktım yoksun...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin