Mavi Gülün Sırrı

Okulun ilk günü.

Koşuyordu.Hem de çok hızlı.
Birden
"Kahretsin"
Diye tısladı ağzının arasından.
Fona okulun ilk günü olmasını iple çekiyordu.Diğerlerinin aksine bu okulun daha iyi ve anlayışlı olucağını düşünüyordu.Fona 19 yaşında bir çocuktu.Daha önceki hiç bir okulda şansı yaver gitmemişti.Hep dışlanmıştı.Bazen kendisinin bile anlayamadığı bişeyler oluyordu çevresinde.Ve hep kendi suçlu tutuluyordu.Neyin ne olduğunu anlayamadan okulunu değiştirmesi gerekiyor du.Zaten bir yerde ok kalamiyordu artık ona takılan "Ucube" lakaplarından da bıkmıştı zaten.Babası ve annesiyle beraber yaşıyordu.Ailesi de bu hareketlerine anlam veremiyordu.Ona doğduğundan beri öyle olduğunu söylüyorlardı.

Aslında doğduğundan itibaren onda özel bir şeyler vardı.Ailesi çevresi ve hatta doktorlar bile çok şaşırmıştı.Saçları mavi  ve gürdü gözleri ise aynı şekilde masmaviydi.Tıpkı uçsuz bucaksız bir okyanus'a açılan iki pencere gibiydiler.Gittiği her okulda tuaf olduğu düşünülmesin diye saçları siyaha boyanırdı ve gözlerine kahverengi lensler takılırdı.Aslında bunlar boşunaydı.Çünki ansızın saçı eski rengine kavuşuyor gözlerinde ki lensler tuaf bir şekilde şeffaflaşmaya başlıyordu.Zaten çevresinde oluşan olayları açıklayamiyordu bir de bunlar her şeyi daha çok zorlaştırıyordu.Neyseki ailesi gayet varlıklı bir aileydii.Tek çocuk olduğundan gözü gibi bakıyorlardı ona.

Fonanın gittiği her okulda mutlaka bir sorun çıkıyordu.Ama bu sefer bişeylerin farklı olucağını hissediyordu.Ailesi en son okulunun olduğu Londradan taşınmış ve Washington'un başkenti olan Olympia'da yeni bir okulun yanına yerleşmişlerdi.Ev okula yakın olmasına rağmen fona geç kalmıştı.Şu an nefes nefese koşmaya devam ederken saatine baktı.
"Of olamaz 10:45'mi??"
Ders saat 11:00 da başlayacaktı o hâlâ koşturuyordu.Az kaldı dedi kendi içinden.Yakın olduğunu bildiğinden yürümek istemişti.
"lanet olsun o kadar uzakmıydı burası bi türlü gelemedim"
Gözlerini kapatıp daha hızlı koşmaya başlamiştı ki biriyle çarpıştı.Şimdi kafasıbı tutmuş yerde duran kıza baktı.
"Oww çok pardon benim sakarlığım"
Diyerek kızın elini tuttu.Kalkmasina yardimci oldu.Tam özür dileyemeden etrafina bakti.
"Sonunda"
Okula yetişmişti tekrar özürdilemek için önüne döndü.Kıza baktı beyaz tenli kıs boylu ve kısa kahküllü kızıl saçlara sahipti.
"Özürdilerim" dedi.
Ama kız ona bakmakla yetindi.Çok şaşkın duruyordu.Fona içinden;
"Acaba birine mi benzetti beni?"diye düşündü.Sonra tekra saate baktı.
"olamaz son 10 dakika"
Tekrar hızlı bir özürle okula koşmaya devam etti.

İşte burdaydı.Oliympia lisesi tam karşısında duruyordu.
"Hadi bakalım" dedi ve ilk adımını attı.

Umarım beğenirsiniz🖤