#មហាវិទ្យាល័យ
«អរុណសួស្តីអ្នកទាំងអស់គ្នា, ខ្ញុំគឺជាសាស្រ្តាចារ្យគណិតវិទ្យាថ្មីរបស់អ្នកទាំងអស់គ្នា»
«ខ្ញុំឈ្មោះHannaចាបើពីថ្ងៃនេះតទៅខ្ញុំនឹងក្លាយជាគ្រូរបស់អ្នករាល់គ្នា» Hanna
«អស្ចារ្យណាស់! គាត់ពិតជាស្អាតមែន»សិស្ស១
«តើនាងអាចជាសាស្រ្តាចារ្យបានយ៉ាងម៉េចទៅ? នាងអាយុលើសពួកយើងមិនប៉ុន្មានឆ្នាំផងមើលទៅ» សិស្សក្នុងថ្នាក់ចាប់ផ្តើមឆ្ងល់ព្រោះអ្នកដែលឈរនៅចំពោះមុខពួកគេនេះទាំងក្មេង ទាំងស្អាតមិនសំជាសាស្រ្តាចារ្យសោះ ហើយអះអាងថាជាគ្រូបែបនេះទៀត អ្នកណាទៅជឿទៅ
«ពេលនេះពួកយើងចាប់ផ្តើមមេរៀនទៅ»Hanna
មិនប៉ុន្មានម៉ោងក្រោយ ថ្នាក់គណិតវិទ្យាក៏ត្រូវបានបញ្ចប់
«អរគុណអ្នកទាំងអស់គ្នា កុំភ្លេចធ្វើកិច្ចការដែលខ្ញុំដាក់អោយផង»Hanna ក្រោយថ្នាក់រៀនបានបញ្ចប់នាងក៏ត្រឡប់ទៅផ្ទះរបស់នាងវិញ (របៀបជាផ្ទះល្វែង ហៅកាត់ងាយៗផ្ទះម៉ងទៅ)
រីង រីង
«ទៅហើយ» Hanna
«បងប្រុស បងស្រី មុិចក៏ដឹងថាខ្ញុំនៅទីនេះ!?» Hannaបើកទ្វារភ្ញាក់ជាខ្លាំងក្រោយឃើញមនុស្ស២នាក់នៅចំពោះមុខខ្លួន ព្រោះមិនដឹងថាអ្នក២នេះ ដឹងដំណឹងខ្លួនមកដល់កូរ៉េតាមរយៈអ្នកណាឡើយ
«ឯងមកវិញតាំងពីពេលណា?» Han Steven
«មុិចក៏មកវិញមិនប្រាប់ពួកយើង?» Han Jeoyung
«ខ្ញុំសុំទោសដែលត្រឡប់មកវិញមិនប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាមុន ប៉ុន្តែពេលនេះពួកបងចូលមកនិយាយគ្នាខាងក្នុងសិនមក»Hannaថារួចនាងក៏អូសដៃបងទាំង២ចូលក្នុងផ្ទះព្រោះមិនចង់និយាយគ្នាដោយម្នាក់នៅខាងក្នុងឯ២នាក់ទៀតនៅខាងក្រៅផ្ទះ វាមិនសំ
«ឯងមិនគិតថាផ្ទះនេះតូចពេកទេហេស៎?» Stevenចូលដល់ខាងក្នុងសម្លឹងផ្ទះគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ
«ខ្ញុំនៅតែម្នាក់ឯងទេ ចឹងផ្ទះប៉ិននឹងល្មមហើយបងប្រុស» Hanna
«ម៉ិចក៏ឯងមិនរើទៅផ្ទះធំតែម្តងទៅ លោកប៉ានឹងសប្បាយចិត្តបើគាត់ដឹងថាឯងត្រឡប់មកវិញនោះ» Jeoyung
«ខ្ញុំក៏ចង់ដែរ តែបងក៏ដឹងដែរមិនចឹង...»Hanna
«ម៉ិចក៏ឯងចេះតែបន្ទោសខ្លួនឯងបែបនេះ ក្រែងវាមិនមែនជាកំហុសឯងផងមិនចឹង!» Jeoyung
«ចឹងចាំបងប្រាប់នាងការពិតវិញ ថារឿងនោះមិនមែនជាកំហុសឯង»Steven
«កុំអីបងប្រុស ខ្ញុំមិនចង់ប្រាប់នាងអោយដឹងទេ....»Hanna
«15ឆ្នាំមកនេះ ឯងចេញទៅរស់នៅក្រៅប្រទេសតែម្នាក់ឯង នៅឆ្ងាយពីគ្រួសារទៀត...»Steven
«បានហើយបងប្រុសបើHannaនាងមិនចង់ហើយ បងកុំបង្ខំនាងអី
»Hanna
«នេះណាបងមានអ្វីម្យាងអោយឯង»Jeoyung
«អរគុណណាស់បងស្រី »Hannaស្ទុះអោបបងស្រីទាំងសប្បាយចិត្តព្រោះអ្នកជាបងបានហុចប្រអប់សូកូឡាមួយយ៉ាងធំអោយនាង ព្រះអើយនេះអាយុ2ខ្ទង់ហើយតែចារីឹកដូចជាកូនក្មេងអញ្ចឹង គ្រាន់តែប្រអប់សូកូឡាមួយសោះនឹងក៏អាចធ្វើអោយស្រីHannaសប្បយាចិត្តយ៉ាងនេះទៅហើយ
«បានហើយ លែងបងសិនទៅបងថប់ដង្ហើមស្លាប់អីឡូវហើយ»Jeoyung
«ចា៎ៗ » Hanna
ក្រោយនិយាយគ្នាលេងចប់អ្នកទាំងពីរអ្នកSteven និង Jeoyung ក៏ត្រឡប់ទៅធ្វើការងាររៀងៗខ្លួន ឯស្រីតូចHannaក៏បើកឡានទៅផ្សារទំនើបរកទោញរបស់របរប្រើប្រាស់ និងរបស់ញាុំដាក់ចូលទូរទឹកកក
