𝗣𝗿𝗼𝗹𝗼𝗴𝘂𝗲

5 2 1
                                    

Gulat.Yan ang una kong expression ng makita ko siya na masaya sa kaharap niyang babae na tumatawa,yung tawa niya na matagal ko ng gustong makita. 

 Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan siya.Nakita kong umiba ang expression nito,kung kanina'y abot tenga ang ngiti ngayon ay walang kabuhay buhay. 

 Nakita kong kinausap niya ang babae at pilit ngumiti bago umalis. 

 "Hello,ano kailangan mo?"sabi nito na para pang naiirita. 

 "Masaya ka pa ba?"tanong ko habang pinipigilang umiyak. 

 "Hindi na"malamig niyang sagot. 

 "Maaayos pa natin 'to diba?"sabi ko at hindi na mapigiling maiyak sa bigat na nararamdaman ko. 

 "I don't love you anymore"sabi nito.

 "But I,I love you so much"hagulgol kong sabi "katulad ng dati,oo tama,katulad ng dati please wag ka lang umalis"dagdag ko pa. 

 "It's over Sab,I don't want you to be hurt again"he said and end the call.Binababa ko ang cellphone ko at tiningnan siya na bumalik sa kausap niya at muli ngumiti,yung ngiting abot hanggang tenga.Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko,masaya dahil muli kong nakita ang matatamis niyang ngiti,malungkot dahil hindi ako ang dahilan ng mga ngiti niya."My mom's right,there's always an ending in our lovely beginning"sabi ko sa sarili ko at kinuha na ang bag ko't umalis sa lugar na ito.ɴᴏᴛᴇ:𝗧𝗵𝗶𝘀 𝗶𝘀 𝗮 𝘄𝗼𝗿𝗸 𝗼𝗳 𝗳𝗶𝗰𝘁𝗶𝗼𝗻.𝗔𝗻𝘆 𝗻𝗮𝗺𝗲𝘀,𝗰𝗵𝗮𝗿𝗮𝗰𝘁𝗲𝗿𝘀,𝘀𝘁𝗼𝗿𝗶𝗲𝘀 𝗼𝗿 𝗲𝘃𝗲𝗻𝘁𝘀,𝗮𝗿𝗲 𝗳𝗶𝗰𝘁𝗶𝘁𝗶𝗼𝘂𝘀.

Our Beginning.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon