Üzülüyorum;
Neden insanlar hep kendilerini düşünürler ki.Sinirlendiklerinde hiç etraflarına bakmazlar.Kim var,kim yok.Kırılan üzülen var mı,yok mu.Oysa görmezler onlardan daha çok üzülen insanların olduklarını.O an sadece kendilerini düşünürler,öfkelerini,kinlerini.Ama asıl kin etraflarındaki insanlardadır.Ne yazık ki bunun farkına bile varmazlar.Yazık,çok yazık...
Acınası bir haldeler,ancak o kadar öfke ve kin bürümüştür ki etraflarını bunun farkına bile varmazlar...
Acıyorum,sadece acıyorum...!!!
H.Alkır
