❦ 𝗠𝗶𝗻𝘀𝘂𝗻𝗴 ❦ [ᴛᴀᴍᴀᴍʟᴀɴᴅɪ]

❦ 𝗠𝗶𝗻𝘀𝘂𝗻𝗴 11

Şirketten izin aldım ve uyumuş olan Jisung u kucaklayıp eve götürdüm. Ailem işte olduğu için evde boştu. Yatağıma yatırdım ve ıslak saçlarını havlu ile kuruladım. Üstüne 2 kat battaniye örttüm, onun için çok endişelenmiştim... Neden böyle yapmıştı ki? Ne oldu acaba? Sormak haddimi aşar ama açıkçası çok merak ettim...

Jisung
Hyung?

Minho
Jisung... Uyandın mı?

Jisung
Evet de, nerdeyim ben? Niye burdayım şirkette çalışma vardı!?

Minho
Sorun yok şirketten izin aldım, bizim evdesin...

Jisung
Sizin evde mi? Niye, noldu bana?

Minho
Ahh Jisung çok kızdım sana... Oğlum bu havada tamam şemsiye almayabilirsin ama niye ceket almıyorsun?

Jisung
Ne bileyim. Hava sıcak olur sanmıştım...

Minho
Ay Aralık olmuş hatta bitiyor Jisung... Saçmalama!

Jisung
Sen benim için endişelendin mi?

Minho
Ne... Nerden çıkardın? Orda öylece bayıldın. Napsaydım, Ay bu burda gebersin deyip orda mı bıraksaydım?

Jisung
Yani benim için endişelenmedin...

Yanından kalktım. Konuşmamız saçmalaşmaya başlamıştı, daha fazla katlanamazdım. Hem endişelensem nolucak?

Minho
Bir şeyler yiyceksen gel!

Jisung
Tamam da... Söylesene, gerçekten benim için endişelenmedin mi?

Minho
Evet! Endişelendim tamam mı? Sebebide yok! Endişelendim işte! Kim olsa endişelenirdi!

Bölümleri kısa kısa atıyorum ki sıkılmayasınız... Umarım beğenirsiniz ♡