WATTPAD BOOKS EDITION. If you'd like to access both this Books Edition & the Original Edition of Entwined, please see the other version on my profile. *** Sometimes love gets a bit twisted. Avery Montgomery doesn't even know if she wants a soul mate. As a member of the Hellenicus-a race founded in antiquity and descended directly from the Greek gods-Avery's attending her first Gathering where she'll gain the ability to entwine her thoughts with her destined soul mate and be tied to them forever. But all is not as it seems at the Royal Court. There are severe and strange looks from the elders, whisperings from the ancient Dodona tree, and encounters with spirits who seem to know Avery better than she knows herself. Throughout these whirlwind events at Court, Avery finds herself torn between her feelings for the wise and protective Vladimir and the passionate, fun-loving Adrian. Unwilling to surrender her independence or to betray her heart, Avery must decide once and for all if she'll give in to her desires and risk the wrath of the Gods. Because who are you if your destiny lies with another person?

1. hikayeyi okumadan bunu okursanız hiç bir şey anlamazsınız.1. hikayeye profilimden ulaşabilirsiniz...❤❤

İçerisinde 6 çeşit ırkın bulunduğu Güç Krallığı çeşitli süreçler geçiriyordu. Bu ırkları sırasıyla;Vampirler, Cadılar, Hayaletler, Miyalar, Deniz Kızları ve Kurt Adamlar oluşturuyordu. Irklar zamanın en kötü büyücüsü olan Slador tarafından çok eski yıllarda büyük acılar çekmişti fakat kötü büyücüye karşı kazandıkları büyük savaştan sonra yepyeni bir krallık kurdular. Krallıkta her ay sonu yapılan buluşmalarla krallık meseleleri konuşuluyordu. Fakat daha sonradan esrarengiz olaylar baş göstermeye başladı. Bu akıl almaz fantastik kitap,müthiş olaylar ardından Krallığın durumunu ele alıyor.

°Bu da bizim serseri serbest stilimiz

"Kızımın sana 'anne' demesinden daha fazlasını istiyorum." Söylediği kelimelerdeki kararlılığı çökmüş omuzlarını kuvvetlendirirken, omzuna sabitlenmiş safir mavilere bakmaya devam etti. Ve Dünya'nın kaşlarını çatmasıyla, sol yanında sertleşmiş kayalarına dalgaların dokunmasını sağlayan harelerde, söylediklerinden hiçbir şey anlamadığını görebiliyordu. "Senden kızıma 'kızım' demeni istiyorum. Çünkü Zeynep seni ilk gördüğü andan beri bunu duymak istiyor. Sen ne zaman ona adıyla seslensen gözlerine yerleşen umut yıkılıyor. Kızım sana bu kadar umutla bakarken ona bir anne gibi davranmanı istiyorum." Dünya, hala daha elinde tuttuğu kâğıttaki kelimelerin bu kadar anlam barındırabilmesinin şaşkınlığını yaşarken, safir mavilerini "Bu yüzden..." deyip duraksayan Asrın'ın yüzüne çevirdi. İki günlük sakalının arasında gülümsemesiyle derinleşmiş çukurlarına düşmek üzere olan gözlerini ilk kez çukurlara rağmen kısılmayan kara gözlerini buldu. Ve beş dakika öncesine kadar gözleriyle okumakla yetindiği şart sahibi tarafından kulaklarına doldu. "Kızımın annesi olur musun?" Kızımın annesi olur musun?... Babasının altı yıl önce şakağına dayadığı silahın ölüm fısıltılarını ağlayarak bölen uğur böcüğünün, annesinin dokuz yıl önce kaybettiği hayallerini verecek olan bıdığı oluşuydu. Kızımın annesi olur musun?... Bu bir evlilik teklifi değil, bu Dünya'nın yazabileceği tüm şartlara karşılık yazılabilecek bir annelik şartıydı! Dipnot: Klişe gibi gözüken ilk bölümlere katlanarak, yedinci bölüme gelirseniz; gidişatın çok daha farklı olduğunu göreceksiniz. ***Her bir kelimesiyle "Kızımın Annesi Olur Musun?" benim için değerli bir hazine olmakla beraber finali de dâhil tüm kurgusu belli olup, tamamen bana aittir.Değerli hazineme değer verdiğiniz için şimdiden teşekkür ederim...

Başlangıç tarihi: 20.12.2018 Devam kitabı: Beyaz Papatyalar Eğlence hikayesidir ilk zamanlar sadece kalemimi düzeltmek için yazıyordum ama sonra yazmak keyif vermeye başladı Karakterin mood'u yazarın mood'una göre değişiklik gösteriyor 😂 İyi okumalar ❤

İnsanın çekeceği acıların sınırı vardır, fakat korkunun sınırı yoktur. Hikaye düzenlenme aşamasındadır.

Öleceğim gün bugün müydü? Karnıma giren keskin acı ile aklımdan geçen tek soru buydu: bugün ölecek miyim? Neden? Bu şekilde ölmek zorunda mıyım? Hem daha mutlu olamamışken. O kadar çok çabalamıştım ki mutlu olmak için. O kadar çok savaşmıştım ki. Tam başarmışken ölemezdim. Ben bunu haketmedim, böyle ölmeyi haketmedim. Hele ki sevdiğim insanların önünde, sevdiğim Adamın yanında ölmeyi haketmedim. Hem de hiç. Ellimi karnımdan çektiğimde kırmızı sıvıyı gördüm. Bem beyaz olan bir gelinliğin üstünde olan kıp kırmızı bir sıvı. Kan. Benim kanım. Her nefes alışımda karnımdaki acı giderek katlanamaz hale geliyordu. Hatırladığım son şeyler yere düşüşüm ve sevdiğim Adamın tam yanı başımda yerde olması ve gözünden akan bir damla yaş. Nefesim daralıyordu, sonradan idrak ediyordum ÖLÜYORDUM. Herşeyin bir sonu vardır, demek ki benim sonum da böyleydi. Kendime bininci kez soruyordum acaba ben bunu hak etmiş miydim? Kader bana bir işaret mi vermek istiyordu? Bu işin, bu aşkın olmağacağını mı göstermek istiyordu? Bilmiyorum. Yoksa başından beri mi bu iş olmayacaktı?