Bazen mutluluk bir makinenin kabloları arasında saklıdır... Yetimler şehrine atılan iki çocuk büyüyünce tüm şehrin koruyucuları olurlar... Erva adında bir kız tuhaf halüsinasyonlar görmeye başlar ve tüm hayatı alt üst olur... Erva'nın yolu eninde sonunda Yetimler Şehri'ne düşer...
"Aile bu mu? Anne olmak canını kapıya koymak mı? Bu insanlık mı? " Her şeye rağmen savaştı. Belki Bedeni Hayattaydı ama ruhu ve duyguları artık bir Kafesin içine saklıydı. O kafesi ise ormandaki köklü ağacın altındaydı. Yeryüzünde yoktu artık. Duygularını öldürmüşlerdi. Evet o Yaşadı ve sonrada Aşık oldu. Kolay mıydı...
2060'ın en kanlı savaşı yeni bir ırk PenMa'lar ! Ya insanlar tamamen yok olacak yada PenMaları alt etmenin bir yolunu bulacaklardı.Savaş güçlerinin yetersiz kaldığı yerde kendilerini savunabilecekler miydi? "-Hey dostum Nicel buraya gel gördüğüne inanamayacaksın. -İnanamıyorum neler olmuş burda Pesy. -Hiçbir fikrim yo...
Silinen Anıları tek hatırlayan eğer sadece deli gibi atan kalbiniz ise en çok yarayı da kalbiniz alacak. Elleri ceplerinde, gece karası gözlerini etrafta gezindirip en son gözlerimde durdu. "Ee bu boş evde mi yaşıyorduk biz?" Her bir eşyasını özenle seçtiğimiz her bir noktasında hatıralarımızın olduğu boş eve umutsu...
Yıllar yıllar öncesinden, geleceğe konu olan bir kehanet... Vakti zamanında birbirinden ayrılmaya mahkum olan iki ruh... Yazıları değişen, gizemli bir kitap... Ve iki yeni ruh... Ateş ve Su ruhunun son temsilcisi olan iki yeni ruh semadan yeryüzüne süzüldü. Bir kez daha bir aşk daha düşmanlık yüzünden engellenmeye ça...
*** -Ekin- *** Gerçeklik algısı olmayan karanlık, tamamen esir düşürmüş; nedensiz bir şekilde etrafımızı bertaraf etmişti. Gri olan her şeyden korkmalı, beyazın tonları arasında hayat bulmalıydık. Siluetlerin esiri olmamalı, hayatın bütün zorluklarına göğüs germeliydik. O, bizi ele geçirene kadar biz gerçek olmalıyd...
*MİSB Tanıtım* Geçmişinin yanıp kül oluşuna şahit olan bir kız çocuğu...Evini, şehrini, ülkesini elinde geçmişinden ona kalan birkaç etrafı yanmış fotoğrafla birlikte elinde tuttuğu mavi renkli kot bir ceketle birlikte terk etmişti. Hayat erken yaşta bazı gerçekleri bu kız çocuğuna göstermişti, acıyı en kötü şekild...
01.11.2009 Bugün güneşin battığı gün. Bugün bir kızın yüzünden gülümsemesinin alındığı gün... "Babacığım, babacığım..." Cennetin güzelliği cehenneme bulaşmış. Ölüm hiç bu kadar güzel olmamış. Babacığım diyor babacığım... Ölüyorum neredesin? Lavinia... Ölüm çiçeğim, ölüyoruz ve hâlâ sırtımızı yasladığımız bir dağımız...