Elimi bir kez bile sürmediğim muzlu pastaya son kez baktım. Bir daha asla seni görmek istemiyorum, dedim içimden. Yıkımımın suçlusu sanki muzlu pastaymış gibi... Gücümün son damlasını kullanarak yavaşça ayağa kalktım. Elindeki hediye paketiyle donup kalmış olan Selma teyzeme doğru yürürken aklıma cevaplamadığım soru...
Dul kelimesi ile tanışan kadınlar, namus bekçileri tarafından zorla giydirilen ateşten gömleklerle yanmadan yaşamaya çalışıyorlar. Başlayan her yeni gün ile birlikte, çevremde olan erkeklerin aç bakışları ve kadınların düşmanca bakışları arasında bana zorla giydirilmiş olan bu ateşten gömlekten kurtulmaya çalışıyorum...
Bu, bir var oluşun aynı zamanda da yok oluşun hikâyesi... Bu, benim gibilerin korkunç ama gerçek hikâyesi... Bizler var olurken yok oluyorduk. Yok olurken de tekrar var oluyorduk hiç usanmadan... Hayır, kelimesinin anlamını bilerek büyüdüm ben. Hayır demek kötü bir şey değildi. Babamdan bunu öğrendim, ancak büyüdüğüm...
Kurt, kendisinin farkında olmayan yaşlı adama ve Kırmızı'ya gülümseyerek bakmış. Kötü Kurt, düşmanları ile yaşadığı sorunlar yüzünden iki yıldır göremediği Kırmızı'yı artık kontrol etmekte zorlandığı derin bir şehvetle izlemiş uzun süre. Düşmanlarının hepsinden kurtulduğuna göre Kırmızı'yı afiyetle "Hammm" yapabilecek...
