Ailemin öldüğünü annemin telefonuma bıraktığı sesli mesajla öğrendim. Açık unuttuğu telefon çığlıklarına şahit olmamı sağladı. Ve katilleriyle tanışmamı... Artık eve gittiğimde benim için kapıyı açacak bir annem ya da saçlarımı okşayacak bir babam yoktu. Düştüğüm karanlık kuyuda ölmeyi dilerken lacivertlerinde intikam...
17 NUMARA'YI KİTAP SATAN HER YERDE BULABİLİR, SATIN ALABİLİRSİNİZ. BURADA YALNIZCA TANITIM AMAÇLI İLK ON BÖLÜM VE ÖZEL BÖLÜMLER YAYIMDADIR. Gecenin karanlığına dalan bir otobüsün içinde, sadece evine gitmek istiyordu. Fakat hayat ona öyle bir oyun oynamıştı ki artık tek isteği hayatta kalabilmekti. Aslında fark etmes...
"Komik misin?" "Eksiğim." "Masal!" "Kerem?" "Oyun mu oynuyorsun sözlerimle?" "Tutamadıklarınla mı?" "Şunu keser misin?" "Neyi?" "Cümlelerimi ayrıştırıp laf sokmayı." "Üniforman üzerinde değil." "Yani?" "Yani emir komuta bende." ÖNEMLİ: Başlamadan önce; bu hikâyeyi 2009 yılında, 14 yaşında bir kız çocuğuyken kaleme ald...
"Onu yaşatmak için ufacık da olsa bir ihtimal olsaydı, sen o ihtimal için canını verirdin. Yerin yedi kat dibinde de olsa o ihtimali bulur çıkarırdın oradan." "Çıkarır mıydım sahi?" "Çıkarırdın tabi.. Sen Zakkum'sun. Kökleriyle yeraltında, çiçekleriyle yeryüzünde hüküm süren.." "Ama zehirli.. Zehirliyim ben Çağan." de...
"Bilseydin de bir şey değişmeyecekti!" dediğimde ikimiz de sustuk. Yüzüme yaklaştığında nefesimi tuttum. Kokusunu içime çekersem çok daha fazlasını isteyecekti arsız kalbim, biliyordum. "Senden.." dedim ve sustum yeniden. Amacım ondan nefret ettiğimi söylemekti. Bana yaşattıkları için ondan nefret etmem gerekmez miydi...
Kader, onları bir araya getirdiğinde ortaya çıkacak felaketleri hesaba katmamıştı. Biri ölümden kaçıyor, diğeri yaşamaktan korkuyordu. Böyle bir tezatlık ancak aşkın ellerinde hayat bulabilirdi ve bu da onların hikayesini en baştan yazdı. Kalbinizin, aklınızın, vicdanınızın öteki yüzüyle tanışmaya hazır mısınız? Eh...
Bir umut ışığı yok mu? Peki ya hayat..? Bir anlığına Ölüp tekrar dirilen bir grup insanla karşı karşıya olduğunuzu düşünün! Korkulu rüyanız... Sizi yemek için her an tetikteler ve siz onları öldürmek için tek çaresiniz... Dünya'ya yayılmaya devam eden bir virüs... Sonumuz mu olucak, yoksa tekrar yeni bir başlangıcımı...
@yakışıklızenginerkeklerdm; Merhaba Kılıçcığım. Canım benim, paran var mı? @kılıçarslan; İban yolla.
Kavin: Hiç mi düşünmedin? Hiç mi acımadın? Kavin: Bana bunları yaparken gelmedi mi aklına, o okulda deli gibi üstüne titrediğin kardeşin? Demedin mi benimde kardeşim var, ona yapsalar ne yapardım diye? Kavin: Demedin mi lan?! Demedin mi?! Kavin: Aslında biliyor musun? Salaklık bende. Kavin: Beni annem babam sevmemiş...
Bilinmeyen: Abimin kankası olmasaydın olmazdı değil mi? Bilinmeyen: Şu kocaman okulda gittin Bilinmeyen: Her yerden sik gibi fırlayan abimi buldun Bilinmeyen: Ve onunla kanka mı oldun Bilinmeyen: Bu mudur yani? Bilinmeyen: Hiç beklemezdim senden Bilinmeyen: Cık cık
Kaç aydır buralardayım lakin senin gibisine rastlamadım... Bu Dünya'nın kusursuz parçası, özel asker... Kim derdi ki bu gizemli askerle sonuçları tahmin edilemez bir yolculuğa çıkacağımı, onunla soluksuz geçireceğim bir sürü anılarım olacağını, beni seveceğini, benimle tekrardan denemeyi öğreneceğini... İşte her şeyin...
Bedeni alevlerin arasındayken öylece durup bana bakıyordu ormanı anımsatan gözleri.. Sanki hiç acı çekmiyordu, sahiden de ateşin ta kendisi olabilir miydi? "Melisa!" dedi endişeyle. Kaçmamı istiyordu biliyorum. Okyanusa atlayıp kendimi korumamı.. Ama hayır, ben zaten yanmayı bekliyordum.. Ben, zaten yanmayı yeğliyord...
0537 *** ** **= Ne demiş Kaan Boşnak 0537 *** ** **= Bilmem kime gücendin hadi gel anlat bana 0537 *** ** **= Değişmem gülüşünü tüm dünya benim olsa da 0537 *** ** **= Her kim ki seni üzüp üstüne ağlatırsa 0537 *** ** **= Bir damla su vermem çöllerde kavrulsa da
Tamamlandı. Bu kitapta kaos, mafya, üzüntü yok. Bol bol mizah var. Tamamlandı. Yetişkin içerik vardır, rahatsız olacaksanız okumayın. Kurgusu tamamen bana aittir. Siz: Nasıl arkadaşsın ulan sen? Siz: bir ceketini çaldım diye numaranı da değişmezsin. Siz: Ama yakıştı şimdi Allah var? Siz: görüntü* Siz: bence bana...
Çiçekler açtı. Çiçekler soldu. Benim çiçeklerim Ateş. Bizim çiçeklerimiz.. Günler gecelere kavuştu defalarca. Haftalar aylara, aylar yıllara.. Sensiz yıllara.. Ütopyanda sabahladığım, bol yağmurlu yıllara.. Nice bizsiz yıllara.. ... Sen yağmurdun, bense sana doymak bilmeyen arsız bir toprak. Gülümsemem sendin. Özgürlü...
... "Soğuk, açlık, susuzluk, uykusuzluk, işkenceler.. Aklının alıp alamayacağı her şeyi göğüsleyebilirim. En karmaşık bombaları imha edebilir, en büyük savaşlardan tek bir sıyrık almadan çıkabilirim. Gözümü kırpmadan ölüme bile koşabilirim ama.." dedi ve susup derin bir nefes aldı. "Ama?" dedim hevesle gözlerine bakıp...