"ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑΔΏ ΜΠΡΟΣΤΆ ΜΟΥ" μου φωνάζει καθώς πιάνει ένα βάζο και το ρίχνει στο πάτωμα. Χιλιάδες γυαλιά εκτοξεύονται στο πάτωμα ενώ μερικά στα πόδια μου. "Άσε με να σου εξηγήσω..."ψιθυρίζω και πάω να τον ακουμπήσω στο μπράτσο αλλά με σπρώχνει μακριά. "Τι να μου εξηγήσεις ρε Δανάη; ΤΙ; ΣΑΣ ΕΙΔΑ"ουρλιάζει σφιγγο...
" ΕΊΠΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ ΓΑΜΩΤΟ! ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ ΜΟΥ ΜΈΣΑ;ΓΙΑΤΊ ΜΕΝΕΙΣ;" φώναξε μέσα στο πρόσωπο μου και έκλεισα τα μάτια μου. Δεν θα φύγω. Δεν θα φύγω αν δεν εξαφανίσω τους δαίμονες που τον περιτριγυριζουν. "Εγ...εγ" ένας λυγμός ξέφυγε από το στόμα μου. Συγκρατησου. Μην κλάψεις. "ΕΣΥ;ΕΣΥ ΤΙ;" με ρώτησε καθώς...
"ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΜΕΊΝΟΥΜΕ ΜΑΖΊ;!" Φωνάζω σοκαρισμένη. "Μην ανησυχείς κερασάκι. Θα περάσουμε ωραία μόνοι μας στο σπίτι μου για τρεις ολόκληρες μέρες" Είπε ο Λουκ με ένα πονηρό ύφος. ↓ Η Μελίνα είναι 17χρονών, μετακομίζει μετά από πολλά χρόνια πάλι στην Αθήνα. Καινούργιο Σχολείο, καινούργιο σπίτι. Με τις φίλες...
-Εγώ μικρή μου δεν ερωτεύομαι, μόνο με ερωτεύονται.Kαι ξερω, οτι εισαι ερωτευμενη μαζι μου, είπε και ήρθε υπερβολικά κοντά μου, σε απόσταση αναπνοής. -Ξέρεις, ότι μπορώ να σε κάνω να με ερωτευτείς, απάντησα κοιτάζοντας τα γαλάζια μάτια του , χωρίς να τραυλίσω. -Και τι σε κάνει να πιστεύεις, ότι μπορώ να ερωτευτώ ένα...