Ecem'in normal giden hayatı, gittiği resim sergisindeki portrenin içine çekilmesiyle tepetaklak olur. Gözlerini açtığında ise, prensini öldürmeye çalışan bir prensesin bedeninde uyanır. *** "Kraliçem!" Dedi bir kez daha o huysuz sesiyle. Elindeki hançer ise tam kalbimin üzerindeydi. "Kalbinizi sökmek istiyorum yerinde...
-TAMAMLANDI- Bu koskocaman evrende tabiki de yalnız değiliz. Biz insanlar dışında , hayatlarını sürdüren birçok gezegen ve birçok farklı topluluk var. Dünya'ya sıradan bir günde, sıradan olmayan bir ziyaret... Hayatları değiştirecek yeni kararlar... Bir insan ve bir uzaylı... Ve sonu gelmeyen bir savaş... Bunların...
''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geç...