KORKMA BEN VARIM
Tahta kulübenin çatısına vuran yağmur damlaları gibiydi içimdeki hüzün. Küçük damlacıklar halinde gözlerimden yavaş yavaş süzülüyordu. Dışarıdaki silah sesleri ise içimdeki korkuyu bin kat daha arttırıyordu. Saklanmalıydım. Tek dileğim bulunmamaktı. Yavaşça açılan kapının gıcırtısını duyduğumda kalbim duracak gibi old...