"O kızıl saçlarından ateşler dalgalanıyordu İnci. Dokunan yanardı ama kızıl saçların dokunanları değil sadece beni yakmayı tercih etti." ...... Kızıl saçlardan mıydı dökülen ateş? Yoksa... Yandığını sandığı ateş miydi Demir Arslan? NOT: KİTAPTA ÇOK FAZLA TOXİC OLAYLAR BULUNMAKTADIR. BUNA GÖRE OKUMANIZI VE YORUM YAPMA...
Annem babamdan boşandıktan sonra yeni bir şehire taşınmıştık. Yeni okul, yeni arkadaşlıklar, yeni ortamlar... Her şey çok güzel gidiyordu. Altı kişiden oluşan arkadaş grubunun son üyesiydim. Hatta hoşlandığım biri bile vardı... "Bakın ne diyeceğim, bu hafta sonu beraber şu terk edilmiş eve gidelim mi?" "Delirdin mi se...
Hayatı iki kelime ile anlatmamı istedi. "Kırmızı damlalar." dedim. Çünkü hayatımda kırmızı damlalardan başka bir şey yoktu. Hayatımı iki kelime ile anlatmamı istedi. "Düş kırıklığı." dedim. Çünkü neyi düşlersem hep bir engel çıkıyordu hayatıma. Uğur abisi Kartal'ın düğünden sonra başka bir ülkeye taşınacağını öğrendi...
"Aşk mı? Ölüm mü?" dedi gözlerimin içerisine derin derin bakarken. Elimdeki silah tam kalbine doğru bakıyordu. Gözlerim yavaş yavaş dolarken hırsla alıp verdiğim soluğun sesini duyabiliyordum. "Tabi ki de ölüm, senin gibi bir adam için asla aşkı seçmem! Zira seçtiğimde ne olduğunu da gördüm." İşaret parmağım tetiğe...
Kendisini tamamen dansa adamış bir kız Sima Kaya... Okulun popüler çocuğu kızların dilinden düşmeyen Uzay Keskin... Sırlarla dolu kimsenin asla çözemediği Karan... Sima senelerini verdiği erkek arkadaşı Uzay'ın onu yıllardır aptal yerine koyduğunu öğrendiği gün üç senesini çöpe atar ve ilişkisine bir noktayı koyar. ...
Bir dünya düşünün, sekiz çeşit özel güce sahip olan bir dünya... Her türün bir soyu var ve bu türlerin en güçlüsü benim ailemden oluşuyor. Ailemin her bir bireyinde farklı güç bulunuyor. Gücümü o kadar benimsemiştim ki onları kullanmadığım bir günüm geçmiyordu. Ta ki aile içinde çıkan savaşa kadar... ....... Peren a...
Tesadüflerin oyuncağı olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanamadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı? ~Sabahattin Ali~ ~02.02.2021~
Aşk kelimesiyle güzel, yaşattıklarıyla dayanılmaz bir işgencedir. Kitap şarkısı; PERA- ZEMHERİ •~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~• KİTAP KURGUSUYLA TAMAMEN BANA AİTTİR. EN UFAK BİR BENZETME, KOPYALAMA, KONU ÇALMA GİBİ ŞEYLERLE KARŞILAŞIRSAM YASAL İŞLEMLER BAŞLATACAĞIMDAN KUŞKUNUZ OLMASIN!
Her şey o düğün günü başlamıştı... "Sakın bana dokunma!" Sırıttım ve üzerine doğru bir adım daha attım. Boğazıma tuttuğu bıçak artık derime biraz daha yakındı. "Sen benim kim olduğumu biliyor musun küçük kız?" "Biliyorum! Bu yüzden asla bana dokunmana izin vermeyeceğim!" Kaşlarımı alayla kaldırdım. "Kimim ben?" "Kadın...
"Sana dokunamam." dedi ellerini ellerimin arasından çekip. "Ne? Neden?" "Sana dokunamam çünkü kalbim sana ait değil." ...... "Bana dokunma." dedim korkuyla. "Sana söz veriyorum sen istemeden sana dokunmayacağım." Arkadaşının ölümünden sonra iki aşkın karşısında kalmış Zola... Onu seven ama ondan kaçan adamı mı? Yoksa...
"Siz kimsiniz?" dedim karşımdaki adama. Uzun boylu esmer ve sert çehreli bir adamdı. Otel odamın kapısına gelmişti. Üzerindeki siyah takım elbisesinin ceketini düzeltmiş ve yüzüne sahte bir gülümseme yerleştirmişti. "Size kendimi tanıtmayı unuttum kusura bakmayın. Ben Savaş Keskin." Ses tonunda bir öfke hissetmişti...
İşaret ve orta parmağımı birleştirmiş uzun yemek masasına sürterek usul usul gezdirirken keskin, rahat ve bir o kadar da tehditkâr bakışlarımı masada oturan adamın yüzünde gezdirdim. "Yani anlattıklarına göre Rasim çok büyük ve tehlikeli bir adammış değil mi?" "Aynen öyle." "Tüh, ne yazık ki kendisiyle tanışamadım. Ne...
Tutku? Arzu? Aşk? Sevda? Veda... Bir gün herkes bana yaşattıklarının bedelini ödeyecekti. Parmak uçlarını masada boylu boyunca gezdirirken yüzünde küstah bir sırıtmayla konuştu. "İnsanlar ailesini seçemez Yudum, tıpkı senin gibi." Konuşması tıpkı yüzü kadar küstahtı. "Peki ya ebeveynler çocuklarını seçebilir mi?" "Ne...
"Neden o? Neden ben değil de o? Onun değil de benim yapamadığım şey ne Çağan?" Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülüp giderken sözlerime devam ettim. "Gör artık beni..." Ciddiyetini takınmaya devam ederek benden bir adım daha uzaklaştı. "Ben mi seni görmüyorum? Yoksa sen mi beni görmüyorsun? Orası tartışılır." ŞAN KİTABINI...