Yıldız Elnur, çocukluğundan beri aile dostları olan insanların oğlu: Deniz Soykırım'a duyduğu karşılıksız aşkı dört buçuk yıl boyunca kalbinin derinliklerinde saklamıştır. Bir gün tüm cesaretini toplayıp hislerini itiraf eder, ancak beklediği sevgi yerine soğuk bir düşmanlıkla karşılaşır. Yıldız, hem kalbindeki aşkla...
''Bir şerare çakmıştı ve hayatım altüst olmuştu. Koskoca bir okyanusun tam ortasında su alan küçük bir kayığa dönüşmüştüm. Bütün bunlar karabahtımın bana sunduğu kabul etmeme gibi bir seçeneğimin olmadığı acımasız bir hediyeydi. Adalet için bir and içmiştim fakat nerden bilebilirdim ki bu and için sevdiklerimi elimde...
bir arkadaş grubu eğlence için kızımızın numarasından bir numara sallayarak gizli ararlar. Bu tahlilsiz arkadaşlar katile denk gelirse nolur?
En son ne zaman görmüştüm onu? 3 yıl? ya da 4? ''Bu bizim son görüşmemiz olacak Neva.'' demişti Baran. Hayatımdan tamamen çıkıp giderken sadece bir cümle söylemekle yetinmişti. Altı kelime... Daha fazlasına gerek duymamıştı. Peki ya şimdi? Ne değişmişti? Beni ona hatırlatan neydi? Ansızın yanına çağırmasının bir sebe...
Ben Wild Minyar'ım! Aldarin Minyar'ın ortanca oğlu. Ağabeyim Geheris'in ölümünden sonra tahta geçen prens. Her şey tahta çıktığımda, insanlarla yapılan savaşta yaralanıp bilincimi kaybettiğimde başladı. Kendimi bambaşka bir evrende, bambaşka bir atmosferde nefes alırken buldum. Karşımda gerçek olamayacak kadar farklı...
Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi...