"Değerli meslektaşlarım ve sizler, lütfen sakin olun." diye fısıldadım. "Buradan çıkacağız ama önce plan lazım. Öyle elimizi kolumuzu sallayarak çıkamağız." deyip hepsinin tepkise baktım. Biri mırıldanarak "Zaten elimizi kolumuzu sallayarak çıkamayız çünkü uçaktayız." dediğini duydum. Fısıldayarak konuşmaya devam ett...
Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi...