"Sen seninkileri gösterirsen ben de gösteririm." demişti. Ne demek istediğini ilk başta anlamamıştım ama gözlerinin göğsüme kaymasıyla dank etmişti ve hızlı bir şekilde koluna geçirmiştim. Sonra kollarımı kaldırdığım için ortaya çıkan memelerim yüzünden hızlı bir şekilde yeniden kendimi kapatmaya çalışarak rezil olmu...
"Demek seni öpebilirim. Buna izin veriyorsun öyle mi?" dediğinde yine karnımda bir karıncalanma oldu. "Küçük!" dedi dikkatimi kendine yeniden toplamak istercesine. "Eğer seni öpersem ve bu hoşuma giderse..." dediğinde sessiz bir beklentiyle sadece gözlerinin içerisine bakıyordum. "Sadece benim olursun." Bu bir sanal...
Doğrulup tekrar kameraya baktığımda ise bir süre konuşmamıştı. Beni izliyordu. Başını hafif yana eğmişti ve benimle dalga geçmeye devam ediyordu. "Şimdi..." dedi ve hareket edip öne doğru eğildi. Dirseklerini dizlerine koymuştu. Kasları tişörtünden dışarı fırlayacak kadar belirginleşmiş ve yine genç bir vücudu andırı...
Onların hikayesi, tutkudan doğan bir vahşetti. Onların hikayesi olanaksızdı. Onların hikayesi imkânsızın üzerine kurulmuş bir piyesten ibaretti. Onların hikayesi olmayandı. Bu hikayede ne aşk normaldi ne de saygı. Bu hikayede ne onlar normaldi ne de aileleri. Bu hikaye; alabora olmuş bir geminin, yeniden inşası...