düşlerimin baş köşesi, cânım ibrâhim.

ibrâhim ve gönlünü sancıtan, büsbütün kaygısı hâline gelen aşkı.

anne ben çirkin miyim

anne ben karanlık mıyım? kimse görmez ışığımı.

ruhumun sancısı hayatımın melodramıdır.

hayatımın meladromı ise bir bozuntudan ibaret.

.ayyaştan ficareye perestiş

firûze... gözlerinin kahvesine bitap düşmüş düşlerde bulunduğum kadın. yirminci yüzyılın en güzel annesi, aşkımın nicesini doğurmuş firûze. naçizane tenimin, çehresinin hâyâsıyla kavrulduğu, gözlerimin, tanrının varlığına şahit olmasını sağlayan, en güzel duam. firûze'm... evine hoş geldin.

leyl

hiç gelmeyen, gitmişlere ithafen. - yirmi iki mayıs o'nun, bilmediğim ismine baş üstümde yer ayırmıştı. yirmi iki mayıs o'nun benden hiç gitmeyeceğinin kanıtıydı. -

düğümlerimi çözememenin aynaları

yasin ruhiye'ye şöyle dedi: "sen kendini kafanın içinde bir kışlaya kapattın, kendi acına asker ettin kendini." ben duraksadım orada biraz. instagram-twitter | @nerossable

yanan evin içindeki akşam yemeği

hayır, hayır burası benim evim değil, beni eve götür. ancillulaa [2019]

yanlış ânın kadınları

ben, keyfim ve kâhyâsı.

olmadın, olanı da yıktın.

kırgınım. yani bilirsin, istemese de kırılır insan bazı şeyler eksiktir çünkü. bu satırlara senin adını dökecek kadar kırgınım.

gün ışığına sinen kadının boğazına sancan kurşuni gül gövdesi

tamamlandı. "karanfil," dedi alnını alnıma yaslayarak, "kafanın içinde dönüp duran şeytanları susturacağım. onların yerine geçmek mecburiyetinde kalsam bile, onları susturacağım." nefesi dudaklarıma vurduğunda gülümsedim, "Bay Süleymanov," dedim, "ay 23'e vardığında, günbatımında bir şeytan doğuracağım. beni bulduğun...

susmak, mevzu âli olunca sıla'nın ellerini ağrıtıyordu.

kısa hikâye, tamamlandı. laleler boyunlarını büker, sular ısınır, ellerin vâkitsizce titrer durur sıla..sen yine de adımlarını eskitme bu dağın yamacından./23

feryâdım kürsilerin en yükseği*

tamamlandı. senin o od tutup yanan yüreğin var ya hacer, bu çulsuz ahmet'in elinde ayağında yaşayacak güç bırakmadı./23

sahipsiz renklerin sarsılmış hissleri

tamamlandı. sarsıldın ve sarıldım./23

ışıksız sokakların eskimiş yağmurları

tamamlandı. avuç içlerin kan, intiharın yamuk, lavinia./23

ânsızın kurşunlanan kuşlar gibiyiz münevver

tamamlandı. tutunacak bir yerim kalmadı benim münevver, elimi tut n'olur./23

neresinde yanıldık biz bu yaşamın züleyhâ?*

kısa hikâye, tamamlandı. yıl 1983'dü, aylardan ağustos, günlerden 23'dü ve züleyhâ o akşam ansızın yusuf'un göğsüne düşüvermişti./23

ibrâhim ayçiçeği için sakladığı taşı yangının ortasına atmış

masal, tamamlandı. sen gittiğin gün, bu kentin gövdesini karanlığa boğmak için, evimizi yaktım, ayçiçeği./23

şimâl ile hâyyam.

tamamlandı. hâyyam; tanrı ile aynı içki masasına oturmanın günâhı, kırk kez aynı yerden düşmekse kuyuya, kırk kez düştüğüm kuyudan kırk birinci kez çıkmayı da bilirim. havva'nı âdem'in omurgasından yaratmakla, âdem'in omurgasında yangın çıkardı tanrı. yüzyıllardır aynı yangının ortasına on üç kez diz çöktüğümüzden ols...

sarı badanalı evlerde uyur tavus kuşları

efsâne, tamamlandı. sarı badanalı evlerde kazanlar kaynar sarı badanalı evlerde günahlar işlenir her gece sarı badanalı evlerde ölüler yıkanır sarı badanalı evlerde uyur tavus kuşları* sarı badanalı evleri sev biraz-/23