''Bir keresinde ''Yazmak hissetmektir.'' diye bir cümle okumuştum tozlu bi' kitabın sararmış sayfalarında. İşte o zaman düşünmeye başlamıştım kelimeleri. Bir kelimeden çıkan anlamlar, bu anlamların bizde uyandırdığı duygular, duyguların üzerimizde bıraktığı izler... Sheakespeare'in de dediği gibi 'kelimeler..kelimeler...
Sonra, "Bu dağ..." dedim, daha çok kendi kendime konuşurken. Geçmiş bir sis gibi üzerime çöküp, bana korkaklıkla dolu olan kaçma isteklerinden birini yaşatmıştı. Üsteğmenin üzerimde dolanan şüpheli gözlerini de hissedebiliyordum. Bu yüzden cümleme özgüvenle devam ettim. "Ben bu dağa bayrak kadar yakışanı görmedim."
