Kendi dünyasının tanrısı olan bir İnsan, hayatının kontrolünü Tanrıçanın eline bırakıyor. Tanrı bize ne kadar uzaksa, Tanrıça da İnsan'a o kadar uzak; Tanrı bize ne kadar yakında Tanrıça da İnsan'a o kadar yakın. Gerçek bir aşkın hikayesidir.
-Hey kardeşim, bizler belki de belirsiz bir sonsuzluğun içerisinde sonu oluşturan parçalarızdır. +Bilmiyorum Morpheus. Ama bildiğim bir şey varsa o da varlığın, yokluktan ibaret bir ayna olduğu. 'Acaba bu dünyada gördüklerimiz bizim bakışımızı çevreleyen birer perde mi? Yokluk ve varlık nasıl oluşmuş ve anlam bulmuştu...