İÇİMDEKİ PİSKOPAT
Arkadaşlar hikayeye baktiktan sonra yorum yapin veya beğenin lütfen
Sicak bir sonbahar gunuydu aylardan haziran, bi parkta oturmuş gunesin yuzume vurdugu sicaklikla yasadiklarimi dusunuyor ne talihsiz bir insan oldugumu bi kez daha anliyordum benim hikayem çok kucukken başlamisti aslinda ... Ben daha 5 yasindayken annemi kaybettim babami hic tanimadim bana teyzem bakti ama oda enistem...
Kırılırdık...yorulurduk ama bir şekilde toparlanırdık öyle değil mi? Yinede gülümserdik,yinede mutlu olurduk,yinede şükrederdik,yinede güvenirdik,yinede üzülürdük..... Güven duygusunu yıllar önce kaybetmiş psikopat bir kız...kimsenin çekemeyeceği kadar büyük acılar çekerse bu acılardan kurtulmaya çalışıp kazdığı kuyud...
Herkesin içinde bir iyi bir de kötü taraf vardır. Hangisini daha çok beslersen, o kazanır.
"Feminist bir kadının günlüğünden" Belirli bir yaşıma kadar feminist duygularımı içimde bastırdım. Ve bu yaşadığım olay bardağı taşıran son damlaydı..
''Şimdi sen seç Güneş'' Babama boş gözlerle baktım. ''Neyi baba?'' ''Hayatımızın her yerinde olan bir şey seç istiyorum'' Aklıma tek bir şey geliyordu. ''Kamera, buldum baba kamera istiyorum''
Bunları yaşadığımdan bu yana çok zaman geçti, şu an pek uğraşmıyorum ama çok heyecan verici zamanlardı.Umarım beğenirsiniz ve umarım benim için önemli olan bu tarz paranormal deneyimler sizin içinde önemlidir.