On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım var...
Hakediyor muydu bu kadar sevgiyi? Bu kadar çok sevgiyi hakediyor muydu? Ona baktığımda bu düşünce kayboluyor beynimden. Hakediyordu çünkü. Bir insan ne kadar çok sevilebilirdi ki? Abim hep derdi ki "Bir insan aynı kişiyi iki kere sevmez" Eğer o beni görseydi, hissetseydi. Bunu demeye devam edermiydi acaba? Gülümsedi...
Hayatım boyunca öldürmek için yetiştirildim... Bunun normal olduğu öğretildi bana.... Ama şimdi bir ölü yerine, bir canlıya sokulmamı istiyorlar... Hemde karanlığın en güçlü liderlerinden birinin içine... Korkması gerekenler onlar... Sonuçta dünyada nam salmış, tek canlı cellat, yani "Ölüm Meleği" benim... Peki neden...
