Neşeli, herkese sevecen şekilde yaklaşan bir kızdı Hilal Çağan. Çok sevdiği çocukluk aşkı, en yakın arkadaşları ve ne kadar tartışsa da hep yanında olan bir ailesi vardı. Kısacası, herkesin rüya diye düşündüğü bir hayata sahipti. Ama herkesin imrenerek baktığı hayatı tek bir günde başına yıkıldı Hilal'in. Önce baba...
Aşk... Gurur... Her şey bir iddia ile başlasaydı... Sizce bu iki kelimeden kazanan hangisi olur? Hangisi daha yoğun yaşanır? Hangisi bizi daha çok yönlendirir? Biri için birinden vazgeçmek zorunda olsak hangisini seçeriz? Ya da ikisi de aynı duyguda harmanlanır mı? Yeni hikayemizde bu soruların cevabını arayaca...
Donmak üzereyken buldum onu, beyaz teni neredeyse tamamen morarmak üzereydi. Belkide geç kalmıştım... Çaresizlik içinde çırıl çıplak soyundum ve ölü gibi yatan kadının üzerine uzandım. Bedenime yayılan soğuğa inat Azrail ile savaşmaya başladım. Bana gelen bu mucizeyi ona vermeyecektim...