Adın, dudaklarımı parçalayıp, yüreğime sızarken usulca; gözlerin bin kırbaç vurdu da deli gönlüme uslanır mıyım sandın? Bin kırbaç daha vur! Senin adını inlerken ruhum; dizginleyebilir misin içimde dörtnala koşan vahşi atları? Asıl iplerime! Düğümlenirken saçlarına iflah olmaz kaderim; suya düşen siyah mürekkepten far...
Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim...
Hani peri masalları vardır, prens gelir pammıktan olma kraldan doğma kızımızı öper ve peri tozu kokan hikaye kitaplarının gücüyle prenses gözlerini açar. Ne hikmettir ki yıllarca uyuyan güzelimizin gözlerinde çapak yoktur ve boğazına elma kaçan pammık prensesimiz onca saat oksijensiz kalmasına rağmen hacı yatmaz gibi...
