Karanlık sırlar, hız kesmeyen kovalamacalar ve hepsini etkileyen gizemli bir masal... Eren Türkoğlu'nun hayatı mükemmeldi. Ailesine tapıyor, işini fena halde seviyor ve her şekilde gününü gün ediyordu. Cazibesiyle etkileyemediği hiçbir kadınla tanışmamıştı. Ta ki Nehir Kıraç'a kadar... Nehir Kıraç, evcil sincabı Tahsi...
Bir deprem, Bir pasta, Bir oyuncak... Bir adam, Bir kadın, Ortak bir geçmiş... Kalpler toprağın çığlığında kayıplara karıştı. Aşklar beton yığınlarında ezildi. Küçük bir kadının gözyaşları toprağın altında, Küçük bir adamın gözyaşları toprak üstünde usul usul aktı... Erosun yıllar önce fırlattığı ok hedefini bulmuşt...
…Vesikalı Yarim… İnsan bir kere düşmeye görsün neler söylerler söylerler de bir tek Allah’ın kulu demez… İyi misin? Sen mi istedin? Hoş kim ister be sermaye olmayı? Kim ister ter kokuları altında kalmayı? Oysa en iyi bildikleri şeydir kınamak… aşağılamak hatta tükürmek yüzüne… Oysa kimse sormaz… Sen bu işi yapıyorsun...
Gecenin bir körü, bir amaç için delicesine kafayı dağıtmaya çıkan bir genç kız ile kendini sadece karanlıklarda saklamayı beceren bir adamın, geceyarısı kaçamağı...
Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim...
Güney Uluhan; ruhu siyahlıkla kaplanmış kendini umutsuz vaka olarak gören zeki olmasına rağmen küstahlıkta sınır tanımayan mekanik bir adam, Aselsan'ın delisi olarak tanınmış olsa da saha görevlerinde her daim başarılı olan bir ajan. Geliştirdiği her makinede kendinden bir şey katarken zamana yenik düşerek yalnız ya...
