-Aç kapılarını çık dışarı. Yetmedi mi bu içe dönüklük. Daha fazla yazdın, daha fazla sevildin. Gerçekten biraz tanınmışlık biraz ilgi miydi isteğin? Kendini soyutlama herkesten. Özellikle benden. Nasıl olursa olsun ama bitmesin lütfen. Sus ama varlığın olsun. Yaptığım işlerde hep senin gölgeni hissedeyim arkamda. Kız...
Ruhumda dolaşan, bir günlük kelebeğin cesedini ellerimle taşıdım kalbime. Parmak uçlarımla son kez okşayıp koydum tabuta. O kelebek kalbimle ruhumun arasında bir araf olarak tekrar kanat çırpacak. Bir gülüş gözümden kalbime düşene dek orada hapsolacak, kelebeğim. Ya hayat bulacak, ya da sonsuzlukta kaybolacak. Şimdi o...
Yaprak; küçükken, markette annesinden sürpriz yumurta istediği için bulgur reyonuna sıkıştırılıp çimdiklenenler, ilkokul önlüğünün altına eşofman giyip okula gidenler, yeşil silgisini diş izi yapanlar ve kırmızı kapaklı tüm dersler kitabının saman sayfalarını silerken yırtanlar kadar sıradan bir kız çocuğuyken; birlik...
UYARI: Hikayeyi okurken sakın henüz okumadığınız bölümlere bakmayın. Gizem/Gerilim olduğu için spoiler yiyebilirsiniz! Yetenekli olmak. Her defasında imrenilen bir olgu. Başınıza bela açacağını asla düşünmezsiniz; Öyledir ki yetenekli insan belaya rastlamaz. Aksine bunun bir deli saçması olduğunu düşünürsünüz. Ama bi...
"Sen ..." dedi adam boğazındaki acı tortuyu bastırmaya çalışarak; "Sen benim en karanlık odalarıma girip, hiç sevilmemiş saçlarıma dokundun." Sigarasını içine bir kez daha çekerken; kısık gözleri kızın beyaz, küçük, kemikli ellerine kaydı. "Ve ben bu elleri hiç bırakmayacağım."
Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisi...
"Ve ateş kül oluncaya dek yanmaya devam etti. Su ise buhar olacağını bilmesine rağmen savaşından vazgeçmedi.'' Masal on sekiz yaşını doldurduğunda kaldığı yetimhaneden ayrılmak zorunda kalmıştı. Bu arada eski yurt müdürü tarafından ona İstanbul'da bir kolejde burs ayarlanmıştı. Kendine kalacak bir yer bulması gerekiyo...
Bir ses duyuyorum, yeşil yeşil yaklaşıyor kulaklarıma. Bıraktığı izler, başka seslere yol oluyor. Yeşil rengini sevmem, tehlike taşıyor. Ses yaklaşıyor, pembe rüzgarlar doluyor her yanıma. Nefesimi tutuyorum, burnumdan kırmızılar akıyor. Sanırım ölüyorum, ölümün rengi ne hiç bilmiyorum.
''Senden sadece beni bırakmamanı istedim. Yanımda olmanı istedim. Çünkü sen farklıydın.Kalbimde ritim değişmesine,sesimin titremesine,saçma sapan gülümsememe sebep oluyordun.'' ''Geri döndüm işte. Yine yanındayım. Bırakmadım seni.'' ''Beni bıraktığın gibi, geri döndüğünde aynı bulacağını sanıyorsan sanma, çok saçma.''...
'O' maviydi, umudundan. 'O' kırmızıydı, anılarından. 'O' beyazdı, yalanlarından. Ama 'O' en çok da siyahtı, kırıklığından. 'O' umut ettikçe yaktılar kanatlarını. 'O' anılarına bulanınca boğdular önyargıyla. 'O' yalan söyledikçe söndürdüler tüm ışıklarını. 'O' kırıldı, hep kırıldı, hep kırdılar onu... "Papatyalar ölmez...
Beni hatırladın mı? Kelimelerde karşılaşmıştık. Bulutlu bir gündü hani, Mavide tanışmıştık. Deniz kokan cümlelerde... Mavi kadar derin, Gökyüzü kadar sonsuz umutta... Hatırlıyorsun değil mi? Mavi herşeydi. Mavi, sen... Mavi, umut...
Siz hiç kendinizi bir yaprak gibi hissettiniz mi? Gözlerimi kapatıp o gün olanları her hatırladığımda aynı hissi yaşıyorum. Rüzgârda iradem dışında savrulan bir yaprak gibiydim. Uzun süre boyunca sonunu hiç göremeden ve ne olacağını hiç bilemeden, hayatım yön değiştirip durdu. Sonra bir nehre düştüm ve yaşamım, o coşk...
Tumblr'da yazılan hikayeleri ve yaşanmış olayları herkes çok sever. Bu yüzden rahatça ulaşın diye, arşivimi buraya döküyorum. ~Yazan kişinin kullanıcı adı yazılacaktır.~
Keser döner sap döner, gün gelir hesap döner.. Orkide, babasının zenginliğiyle şımarık büyümüş 16'sında bir kızdır. En büyük eğlencesi ise nefret ettiği kölesi Zeyd'e eziyet etmektir. Zeyd ise başına gelenleri kaderi sayıp sabır göstermektedir. Ya bu ikisi, bir gün dünyada Havva ile Adem gibi baş başa kalırsa... "-Zey...
Karanlıksan aydınlığa ulaşamazsın, Deliysen akıllıya. Siyahsan beyaza aşık olamazsın, Denizsen gökyüzüne. Ve aysan, güneşe dokunamazsın; Yanarsın. Savaştı. Savaşmak hayata tutunmanın, küf kokan duvarlar arasında nefes almanın tek yoluydu. Kanla sulanmış bedeniyle mutluluk için savaştı ve yolunu yağmurlu bir günde, dar...
Ben Alya. Ergenlik ortalarında bi kızım . Normalde benim yaşımdaki bi kızın 40 50 kilo civarı gibi olması lazımsa ben kesinlikle normal değilim. Anormallikte boyut atladım resmen. Uzun zamandır da böyleyim. İlk başta insanların durmadan benimle dalga geçmeleri çok sinirimi bozsa da bir süre sonra alışmaya başladım. Am...
