Bir fahişe ruhun gölgesinde büyüyen kanlı düşünceler, kendi zehri ile bilediği demirle kesti kanatlarını. Gök mavisi kanatlar birer birer kanadı. Damlalar kırık cam parçaları saçılmış ince yol boyunca uzadı ve o gölgeden kurtuldu, özgürlük bu kadardı. Onun özgürlüğü bu kadardı hep. Tozlu raflardan yayılan ağır koku...
''Ben korkarken bir yağmur damlasından sen okyanus olmuşsun'' 🌙 Arkasını döndü ve tenine değip geçen bir serinlikle tekrar uzun bir nefes çekti içine. "Neden peşimi bırakmıyorsun?" Aynı serinliği kulağında da hissetti. Kafasını hızla çevirdi, karanlık, sadece karanlık ve camdan içeri sızan ay ışığı. "Eğer yaparsam...