Kayıp

Ben çok tatlı bir çocuktum Karaya boyanmakdı kaderim Bir sesizlik çöker ve kaplardı yanlızlık Sonra savaşırdım içimde ki benle Bu kayıp benlikte yazmakdı bir diğer yaşam nedenim ve yazıyorum...

Kara Kalem

İçimdeki paslı parmaklıklardan firar etti bugün kelimeler. Kirli havayla bayram etti körpe ciğerleri, mavi göğe yenik düştü düşleri. Bereli parmaklarıyla, kırık kalemleri vardı bir tek. Yazdıkları asla silinmedi. Sonra kara kalemini çıkarttı içimdeki çocuk. Mutluluk dedi, mutluluk ince iş. En incesinden hem de. Varlar...

SOKAK YAZILARI

UZAKLARDA BİR YER

Ense kökünden başlayıp vücudunun tamamını ele geçiren sinirlerin omuriliğe atılan bir darbenin felç etmesi gibiydi, kulaklarınında çınlanan sözcükler. Solukları yavaşlarken, duyduğu üç kelimede takılmıştı. " Başınız Sağ Olsun." Bir ülke değil, kocaman bir dünya girmişti aramıza, Usulca düşüyordu adımlarım yokluğuna. Y...

Mevsimsiz Acılar

"Hiç iyileşmeyecek yaraları, hiç gitmeyeceğini söyleyenler bırakır. Sen benim hiç iyileşmeyecek yaramsın." Selman Sendrom'un sözlerinden bir derleme