Ateş, Aslı, Uzay ve Kelebek çocukluk arkadaşıdır. Fakat kimsenin bilmediği bir nedenden dolayı Uzay ve Ateş'in arası bozulur. Uzay ise tamamen gruptan kopar. Ateş ve Aslı okumak için İstanbul'a giderler. Uzay da İstanbul da okumasına rağmen hiç görüşmezler. Yazın tatilde Bodrum'a geri geldiklerinde artık her şey teker...
"Bak ben senin çevrendeki kızı saymıyorum, insan gibi bile değilim. Anladın mı? Sen düştüğünde, yanına gelecek, gözünün içine bakacak insanlar, dudağının kırpıntısına kadar izleyen o kız. Peki ben düştüğümde ne olacak? Güldü. Komik bulmaktan çok, zorakiydi. Sesi her seferinde tenimi örtüyor,okşuyordu. Deniz içimdek...
Bu kitap, "Hiçbir üzüntü, mutsuzluk ve acı olmadan bir hayat sürülemez ve böyle bir kitap bile yazılamaz." diyen edebiyat hocama tepki olarak yazılmıştır. Trabzon Kurgusu olup, herkesin okuyabileceği ful mutlu, mutsuzluğa dair tek cümle bile barındırmayan bir kitaptır... Bu kitapta ne üzüntü ne mutsuzluk ne acı...