İkimizde gözlerimize baktık ikimizdede hüzün vardi ikimizde aynı anda Özür dilerim dedik . o zaman anladım o benim hayatımın anlamı.
Yeni bir taşınma olayıyla karşı karşıyaydım. Gitmek istemiyordum ama kalmakta istemiyordum. Çünkü burda kalmak Bana acı vericekti. En Güvendiğim İnsanla ve Sevgilimin birlikte olduğunu görmek... Bu benim için fazlaydı çok fazla hemde. Kalbimin parçalarıyla gidiyordum bu yerden! Birdaha hatırlamamak için, Görüp, duymam...
Kazandığı okul, onu mutlu etmesi gerekirken bütün kötü olayların içinde oldu. Dış görünüşü, Konuşması, Güçlü Duruşu, Çalışkanlığı, Bakışlarıyla göze battığı için miydi yoksa tüm bu olanlar? Kim bilir belki öyle, belki de değil! EZGİ'DEN MAYISA DÖNÜŞMESİ, ONU DEĞİŞTİRDİ Mİ? YOKSA İSTEDİĞİ VE EN BAŞINDAN OLMAK İSTEDİĞİ...
Bizim hikâyemizde isimler yok; sadece o ve ben varız. O, dünyadaki bütün kitapları okumak istiyordu. Ben ise sadece onu istiyordum... (Obur Okumalar kategorisinde bir Watty ödülü: Kancalarını takıp çıkarmayan o hikayeleri biliyorsun değil mi? Cümlenin ortasında uykuya dalsan bile okumayı bırakamadığın o hikayeleri? Bu...
