Kalbimin ortasında, ruhumun derinliklerinde yatan; sustuğum, gözlerimdeki yaşlara, kalbimi kanatmaya sebep olan her şeyi bağıra bağıra sayfalara döküyorum. Haydi kulak ver, göz gezdir sende herkes gibi kör olma! Ey insan, sessizliği bozma vakti. Herkes sussun, sayfalar, şiirler, satırlar konuşsun.
Büyülü sandığım aşkın bu kadar uzun süreceğini tahmin edemezdim. Bu kadar uzun süren bir aşkın gerçek olmadığını tahmin edemezdim. Kalbime bu kadar ince, hoş, naif giren bir erkeğin bu kadar gaddar olabileceğini tahmin edemezdim. Benim içimdeki uçurtmaları üfleyerek uçuran birinin bir gün uçurtmayı kaybetmekten kork...
Kaybolmuş hayatımın ilk ipucusu gibiydi. Onunla yavaş yavaş hayatımı bulurken aşık olmamam elde değildi. Gamzesini takip ettim. Ellerinin sıcaklığını, dudağındaki hiçbir benzetme yapamadığım has tadını ve de beni cennetle cehennemin arasında yolculuğa çıkaran sözlerini takip ettim. ''Benim ilacım olursun sanmıştım am...