Sahilde gözlerini kapayarak derin bir nefes almak kadar kolaydı hayat, onlar için. Fakat yeni doğan bebeğin ilk defa havayı ciğerlerine çekişi kadar da zordu. Güneşin güzel yüzü altında gülümserken, ilk nefesin ciğerlerini yakışıyla ağlıyorlardı. İlk nefes gibiydi onların hayatı. Son nefeslerine kadar sürmesini diledi...
"Her kimliğe doğuştan yazılı tek uğraşıdır yalnızlık." der şair. İnsanlar doğuştan, bir şekilde yalnızlığa mahkum edilmiştir. İnsanın içinde bir yerdedir yalnızlık. Bulunamaz çıkarılamaz. Peki tedavisi yok mu bu hastalığın? Yine aynı şair şöyle verir yalnızlığın reçetesini: "Tek çaresi aşktır bir yalnız yaşama sırasın...
Sahilde gördüğü saçma bir iş yaptığını düşündüğü kız onu kaybolduğu yalnızlığından kurtarıp, hayatını değiştirip ve kendine aşık ederse genç adamın hali ne olacak? Hele ki birde kızın sakladığı büyük ve anlatılması zor bir sırrı varsa...