Alışılmışın dışında bir kurgu!! Köyde yaşayan herkesin sevgisini kazanmış genç bir resim öğretmeni, Ve daha önce köy diye bir yere ayak basmamış, baba parası yiyen, ukala genç bir adam! Vee geçmişte verilen bir söz.... Kader miydi bu yoksa hepsi bir oyun muydu???!? Hangisi daha dişli çıkacaktı fırçalı kertenkele mi y...
Şiir ne idi? Şiir nerede idi? Şiir kiminle idi? Asıl soru şiir kim idi? Şiir ciğerlerine aldığın minik bir soluk, yediğin yemek içtiğin su idi. Şiir her yerde idi. Şiir benimleydi, seninleydi Şiir herkesle idi. Ve ŞİİR AŞKTI...
Acının kıyısında gezinen bir aşk hikayesiydi onların ki; Ne bin bir parçaya bölünmüş Toprak bunun farkındaydı ne de yaraları her defasında dahada kanayan Fidan, Geçmişini yıkık dökük bir evde bırakan ve hayatın zorluklarına göğüs geren genç bir kadın, Bir yandan ailesinin acısını yaşayan bir yandan da hayata tutunaca...
İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu...