Bazen mutluluk, bir kibritin karanlıkta yanıp sönüşüne kadardır. Veya bir çocuğun yediği çikolatanın bitişine kadar... Mutlu olunabilir... Ama bir sonunun olması şartıyla... Mutlu son diye bir şey yoktur aslında. Mutluluğun sonu vardır. Güzel anların aldığı derin darbeler var mesela... Derin yaralar... Yaralardan olu...
Hayat bir boyadan ibaretti zaten. Her insana belirli renkler veriliyordu. Ve insanlar o renklere göre hayatlarını boyuyorlardı. Sanırım... şimdi anlıyorum. Benim boyalarım elimden alınmıştı. Ve boya kutumda sadece üç renk kalmıştı. Siyah, beyaz ve gri... Bu üç renkle gökkuşağı nasıl çizilirdi ki. Bütün renkleri yansıt...