KALKAN

Gün ortasında güneşlere, bu koca boşlukta yâr'e hasret kaldım. Tek korkum var; ölmek değil de, o'nu tekrar görememek bitiriyor beni. Ruhum bedenimden çekiliyor sanki, göğsümde ki sancı her an artıyor gibi. Ey aklımda ki nazende sevgili, görebilecek miyim bir daha seni? Sahiden bekler misin sende beni, yılmadan beni...